Прво телевизиско интервју со актерката Селма Блер откако во октомври потврди дека боледува од мултиплекс склероза.
Таа прв пат се појави во јавноста на традиционалната постоскаровска забава на „Венити фер“. Со гламурозен изглед во фустан на „Ралф и Русо“, Блер се прошета по црвениот тепих со помош на бастун и во еден момент се расплака. Ја придружуваше нејзиниот менаџер Трој Ненкин.
Тој знаеше дека сакам да стојам гордо и исправено. Требаше да соберам многу сила и храброст за да дојдам тука, изјави Блер, која претходно откри дека болеста ѝ се одразува врз движењето и рамнотежата.
Болеста е многу непријатна. На моменти ме фаќа неконтролирана вознемиреност. За да излезам надвор и бидам друштвена тоа бара висока цена. Мозокот ми гори понекогаш и се замрзнувам. Се чувствуваш осамено, иако добиваш голема поддршка, вели таа.
46-годишната актерка со години ги игнорирала симптомите на болеста, која официјално ѝ била дијагностицирана лани во август.
Мултиплекс склероза (МС) е хронична болест која настанува кога имуниот систем абнормално ја напаѓа обвивката и поддршката околу нервните клетки (миелинска обвивка) во мозокот, `рбетниот мозок и оптичките нерви, предизвикувајќи воспаление и последователно оштетување. Ова оштетување може да предизвика низа симптоми, вклучувајќи мускулна слабост, замор и проблеми со видот, а може со тек на време да води до инвалидитет.
МС почесто се јавува кај жените, отколку кај мажите.
Во првото обраќање до јавноста таа напиша:
Имам мултиплекс склероза. Јас сум во егзацербација. Со милоста на Бог и разбирањето на продуцентите на Netflix, имам работа. Прекрасна работа. Јас сум личност со попреченост. Паѓам понекогаш. Испуштам работи. Меморијата ми е заматена и мојата лева страна бара насоки од мојот расипан GPS. Но, ние се справуваме. Се смеам и не знам што следно ќе направам точно, но ќе дадам сè од себе. Од мојата дијагноза во 10.30 часот на 16 август, јас имам љубов и поддршка од моите пријатели.
„Јас сум во тешка состојба, но се надевам дека ќе им дадам некоја надеж на другите, па дури и себеси. Не можеш да добиеш помош, ако не ја побараш. На почетокот може да ти дојде како шок. Сакаш да спиеш, секогаш сакаш да спиеш. Па, јас немам одговори. Видете, сакам да спијам. Ми претстои живот кој сакам да ми биде исполнет. Сакам повторно да си играм со син ми. Сакам да пешачам по улица и да јавам коњ. Имам МС и во ред сум. Но, ако ме видите како испуштам премети од раце на улица, слободно помогнете ми да ги кренам. Мене би ми требал цел ден за да го направам тоа.“
„Имав симптоми со години, но никогаш не ги сфаќав сериозно. Веројатно ја имам оваа неизлечива болест најмалку 15 години. И сега ми е полесно бидејќи знам што ми се случува и можам да споделам.
Со својот пост, Селма се обидува да ги мотивира сите оние кои се наоѓаат во иста или слична состојба, да продолжат да водат нормален живот и по поставувањето на дијагнозата и да не се срамат да побараат помош.
