Московското метро се спротивстави на нападите на германското воено воздухопловство (Луфтвафе) и ги спаси животите на илјадници московјани. Дали би издржал нуклеарен напад и би станал безбедно засолниште за време на потенцијалната Трета светска војна?
Досега, светот е свесен за само еден случај на употреба на нуклеарно оружје, а тоа е бомбардирањето на јапонските градови Хирошима и Нагасаки. Сепак, новото оружје има многу повеќе штетни фактори отколку запаливи бомби, пишува порталот „Руски седум“. Покрај првиот ударен бран, нуклеарната експлозија емитува најсилно светлосно зрачење (познатите „сенки на Хирошима“), продорно зрачење и електромагнетен пулс. Се разбира, за повеќе од половина век, нуклеарното оружје стана уште посмртоносно, па може да се претпостави дека нападнатиот град го чека многу полошо сценарио од Хирошима. Сепак, авторот на статијата претпоставува дека метро станиците лоцирани на поголеми длабочини (на пример, станицата „Мајаковска“ која се наоѓа 33 метри под земја) би можеле да го издржат ударниот бран на експлозијата и дека оловните облоги можат да го запрат зрачењето.
Сепак, иако електромагнетниот пулс не влијае на луѓето, тој е во состојба да ги оневозможи сите електрични и радио уреди, како и комуникациските линии, односно целосно да ја уништи инфраструктурата на огромна метропола.
„Можеме само да се надеваме дека дизајнерите на метрото го зедоа предвид тој фактор. Во тој случај, најверојатно, сè уште постои можност нуклеарниот напад во московското метро да преживее “, заклучува статијата.
Московското метро е изградено во триесеттите години од минатиот век по налог на советскиот лидер Јосиф Сталин, а сите станици од првиот круг, личат на салоните на благородни замоци.
Во изградбата учествуваа најголемите советски архитекти, благодарение на што беа создадени вистински ремек-дела, кои денес припаѓаат на архитектонските споменици под државна заштита.
Изградбата на метрото не беше прекината ниту за време на Втората светска војна, но потоа работеше во посебен режим – превезуваше патници преку ден, додека служеше како засолниште ноќе .
