Србите го сметаа за светец уште додека беше уште жив, а барањата на верниците да биде официјално прогласен за светец, се поткрепени со сведоштвата на верниците за тоа што се случува на неговото вечно почивалиште.
Самиот негов живот беше чудо, и чудата продолжија да се случуваат дури и по неговото заминување. Верниците со посебна смиреност и длабока верба се молат на земниот гроб на патријархот Павле во манастирот Раковица.
Патријархот Павле (свето име Гојко Стојчевиќ) е роден на 11 септември 1914 година во селото Кужанци во близина на Доњи Михоjац во Славонија. Помина цели 19 години на престолот на Свети Сава како српски патријарх и беше многу популарен меѓу народот заради својата скромност и вистинитост.
Луѓето се колнат дека молењето над неговите мошти им помогнало да oздрават.
Меѓу нив е и една брачна двојка од Косјериќ, на чиј дванаесетгодишен син му беше дијагностициран најпрогресивниот кар*ином на остеосарком во потколеницата, а како што тврдат, молитвата над гробот на патријархот Павле му помогна да се опорави.
Оние кои доаѓаат барем еднаш месечно на местото каде почива омилениот српски патријарх, тврдат дека тоа е тој што ги собира овие луѓе и ја чува Црквата.
Убедени се дека тој е светец, затоа што кога и да дојдат, чувствуваат некаков благослов.
Се слушна и дека се случило големо чудо во близина на неговото почивалиште. Според сведочењето на игуманијата и некои верници, човек кој бил инвалид станал и одел.
Јованка Милеусниќ, која живее недалеку од манастирот Раковица, рече дека еднаш го посетила почивалиштето на патријархот и дека на влезот во пристаништето видела дека тоа е осветлено со црвени светлина.
„Отпрвин мислев дека станува збор за некакво осветлување, но ми беше чудно што беше преку ден, и снаата ми беше со мене и ја забележа истата работа, како и уште неколку други луѓе кои се најдоа пред портата на манастирот. “Таа светлина околу гробот траеше неколку секунди, а потоа исчезна сама по себе. Сите се прекрстивме со чудење и убедена сум дека патријархот Павле, како на народ, нешто ни кажува, единственото прашање е што”, вели Белграѓанката.
Истата чудна светлина ја виде и Никола Ресановиќ околу земното почивалиште на патријархот, кој го посетуваше гробот во манастирот Раковица барем еднаш неделно како студент по теологија.
“Се сеќавам, беше облачен ден и кога дојдов до почивалиштето на блажениот патријарх Павле видов бледо црвено светло како трепери околу крстот. Отпрвин помислив дека некој вклучил блескав ласер, но ништо и никој немаше. Црвеното светло е исчезна, а после тоа неколку пати одев кај почивалиштето на патријархот, но таа светлина не се појави повторно“, вели Ресановиќ.
Ние ви ги пренесуваме и зборовите на патријархот Павле кои не треба да се заборават:
-Грижете се за своите непријатели и молете се за нив затоа што тие не знаат што прават.
-Да се чуваме од нелуѓе, но да бидеме уште повнимателни да не станеме нелуѓе.
-Ако сите ние, како луѓе и христијани, имавме јасен принцип дека „злото нема да донесе добро“, дека „крвта е човечка храна наопака“, работите ќе одеа посреќно.
-Не може да се избере времето во кое ќе се роди и живее. Не зависи од него од кои родители, ниту од која нација ќе се роди, но од него зависи како ќе постапува во дадено време: дали како маж или како нечовек, без оглед на која нација и од кои родители.
-Кога човек ќе се роди, целиот свет се радува, а само тој плаче. Треба да се живее така што кога ќе умре, целиот свет да плаче, и само тој да се радува.
