„СР Македонија е држава на Македонскиот народ, и општествено-политичка заедница на сите кои живеат во неа“, „Албанците мора да се ослободат од баластот на сопственото оптоварување и во крајна линија да се однесуваат со должен респект кон државата во која сигурно постигнуваат драматични резултати“, „Ништо не смее да не порази, па ниту појавата на аџилак да одат се повеќе млади луѓе“ – се само дел од ставовите кои Бранко Геровски ги пропагираше на почетокот на 90-те и значително се поклопуваат, а во некои делови се дури можеби и порадикални од десничарските политички сили кои беа активни во периодот на прогласување на независност во Македонија. Особено во делот на верските слободи, каде што Геровски им замерува на Албанците и им забранува да одат на аџилак
„Она што го кажува Бранко Геровски 1990-та, сега 20 и кусур години подоцна не важи. Значи испопромашил се што може да се промаши“ – вели Миленко Неделковски, анализирајќи ја работата на Геровски, во најновата емисија „Миленко Неделковски Шоу“.
Се поставува прашањето, колку пари беа потребни за во еден животен век некој комплетно да ги промени своите ставови, па од речиси ултра-радикални, да пропагира ставови кои не личат на ниту една идеологија, туку се практично сепаратистички.
Реториката на Геровски во последниот период беше значително заострена, па во неколку наврати тој објавуваше свои текстови во неговиот весник каде што отворено повикуваше на „започнување разговори за федерализација на Македонија“, но и даваше предлози за воведување на двојазичноста, промена на името, химната, знамето и грбот на државата.
Не е непознато дека за овие негови ставови, се должни огромните суми на пари кои се слеваат преку фондовите на Сорос и УСАИД, а неговиот „портал“ Плусинфо, сеуште се води како проект, а не како редакција со што Геровски на одреден начин се обидува и да ги испере парите кои се слеваат во неговиот џеб.
За жал, благодарение на редица вакви одродници, Македонија е доведена во ситуацијата во која што е. Впрочем, ова не е ниту прв пат. Слично како и денес, новинарите од групацијата на Геровски се однесуваа и во 2000-2001-ва година при објаувањето на аферата „Големот Уво“ исто така предводена од Зоран Верушевски. Тогаш наместо на страна на државата, и покрај предупредувањата дека аферата може да прерасне во сериозен конфликт, Геровски заедно со редица други новинари го окупираа МВР и вршеа притисоци за да се делегитимира тогашната мнистерка Доста Димовска, како би се ослабнала безбедноста на државата.
