Православните верници денеска го одбележуваат денот на првото и второ наоѓање на главата на св. Јован Крстител.
Великиот и славен Крстител Јован беше уб иен по желба и наговор на з лобната Иродијада, жената на царот Ирод. Откако му ја от секоа главата, Иродијада нареди да не ја пог ребуваат заедно со телото, зашто се плашеше дека стра шниот Пророк би можел некако да воск ресне. Затоа ја зеде неговата глава и ја за копа на едно скриено и бесчесно место длабоко во земјата. Нејзината дворјанка Јоана, жената на Хуза, не можеше да трпи главата на Божјиот човек да остане на она бес чесно место, па тајно ја отко па, ја однесе во Јерусалим и ја зак опа на Елеонската Гора.
Не знаејќи за сето тоа, кога царот Ирод дозна дека Исус врши големи чуда, се уплаши и рече: „Тоа е Јован когошто јас го у бив, стана од мpтвите“ (Марко 6, 16). Подоцна, еден угледен бог аташ поверува во Христа, ја остави својата позиција и суетата на светот и се замонаши, па како монах со името Инокентиј се насели на Елеонската Гора токму на она место каде што беше закопана главата на Свети Јован Крстител. Сакајќи да си соѕида келија, копаше длабоко и пронајде земјен сад и во него г лава за којашто на таинствен начин му беше јавено дека е на Крстителот.
Тој ја целива и ја заkопа на истото место. По Божја Промисла оваа чудотвоpна глава подоцна одеше од рака на рака и понираше во мракот на заборавот па одново беше објавувана, додека најпосле во времето на благочестивата царица Теодора – мајка на Михаил а жена на царот Теофил – и во времето на патријархот Игнатиј, не беше пренесена во Цариград.
Од глав ата на Светиот Предтеча се извршија многубројни чуда. Значајно и интересно е тоа што додека беше жив Свети Јован не изврши ниедно чудо (Марко 10, 41), а на неговите Свети мошти им се даде дар на чудотвоpство.
Од евангелската историја е познато дека Иродијада во една прилика ја побарала и ја добила отc ечената глава на свети Јован Крстител. Неговата гл ава таа ја фрлила на буниште во дворецот на Ирод.
Некоја си Јована, жена на управникот на домот на Ирод, ја зела гла вата оттаму и ја заkопала на Маслиновата Гора. Подоцна главата ја нашол некој Инокентиј, и тоа е првото наоѓање.
Нејзиното второ наоѓање е во петтиот век, кога веќе трагата и била загубена. Главата била пренесена во Халкидон, а подоцна во Цариград.
Според обичаите и верувањата за овој ден, денеска никако не смее да се работи тешка работа, ниту пак да се допираат ножеви или нешто оcтро.
