ЕКСПЛОЗИВОТ БИЛ ГРЧКИ, НАРАЧКАТА СРПСКА?: Досега најдеталната анализа на луѓе, мотиви и средства употребени во обидот за атентат на претседателот Глигоров!

Поврзано

- Advertisement -
- Advertisement -

Учеството на српскиот разузнавачки офицер, под официјално и отворено дипломатско покритие во македонскиот парламент, за време на 27 април предизвикаа огромни контроверзии во меѓународните медиуми, со наводи за српско-руски дослух против македонскиот наводно про-Западен лидер, Зоран Заев.


Но, што е со Србија и со нејзиниот традиционален сојузник Грција и со нивната историја на заеднички разузнавачки операции за дестабилизација на Македонија? Дали еден ваков пример беше неуспешниот обид за атентат врз македонскиот претседател Киро Глигоров во 1995 година?

ГРЧКИ ПОТПИС ВО АТЕНТНТАТОТ НА ГЛИГОРОВ?

На 3-ти октомври 1995 година, во Скопје, главниот град на Македонија, паркиран автомобил наполнет со пластичен експлозив, детониран со далечински управувач, експлодирајќи додека покрај него поминува официјалната лимузина на македонскиот претседател Киро Глигоров, убивајќи го неговиотвозач и ранувајќи го неговиот телохранителот и неколку минувачи. Претседателот Глигоров претрпе сериозни повреди на главата, го изгуби своето десно око и имал среќа што воопшто преживеал. До ден-денес никој не знае кој стои зад неуспешниот атентат. Истражувањата сепак откриваат некои интересни индиректни докази кои укажуваат на грчка врска со можни српски разузнавачки врски.

ОСНОВНИТЕ ФАКТИ НА СЛУЧАЈОТ – обид за атентат на претседателот Глигоров – модус операнди:

Паркиран автомобил – француски Citroen Ami 8, купен во Македонија од страна на непознат човек – спакуван со пластичен експлозив, за кој се верува дека е ПЕТН, се товари со некој потежок материја, со цел да се експлозијата да добие правец во одредена насока, односно кон претседателската лимузина, и е детониран со далечинска контрола.

Шрапнелот и летачки парчиња метал, под експлозијата, би требале да го убијат или осакатат, слично како што прави американската армија со мините Клејмор – користејќи пластичен експлозив за да протурка бројни метални топчиња кон “зоната на убивање” кои ја убиваат целта.

СРПСКО-ГРЧКИ ЕКСПЛОЗИВИ?
Пластичниот експлозив, ПЕТН, не бил произведуван во Македонија во 1995 година и се верува дека бил донесен надвор земјата. ПЕТН е произведуван во Србија и е достапен во Грција, која произведува уште еден пластичен експлозив C4. PETN кој исто така може да се користи како детонирачки кабел за моќни експлозиви како C4.

По обидот за живот на Глигоров, ова е изјавата на македонските власти:

“… шефот за безбедност, Благоја Николовски, во средата им изјави на новинарите дека експертите за судска медицина од САД, Велика Британија и Германија се на пат кон Скопје за да помогнат во истрагата.

“Во раните полициски извештаи се вели дека типот на експлозиви што се користат во нападот не биле произведени во Македонија. Николовски изјави за новинарите дека во текот на истрагата биле испрашувани повеќе од 150 лица, но не се направени апсења”.

ИСТОРИЈАТ – МОТИВА ЗА ОБИДОТ ЗА АТЕНТАТ НА ГЛИГОРОВ:

Република Македонија ја прогласи својата независност од Југославија во 1991 година, откако Словенија и Хрватска претходно одлучија да се отцепат од федерацијата, оставајќи ги само Србија и Црна Гора да останат во Југославија. Во 1992 година, српскиот претседател Слободан Милошевиќ, по преговорите со претседателот Глигоров, одлучи да ја повлече Армијата на Југославија од Македонија, крадејќи се што не беше заштрафено во поглед на воениот хардвер и оставајќи ја Македонија беспомошна. Милошевиќ во тоа време водеше безмилосна војна во Хрватска и во Босна за да ја создаде Голема Србија од остатоците на Југославија и не можеше да си дозволи да отвори третиот фронт во Македонија. Милошевиќ одби да ја признае Македонија до 1995 година.

Милошевиќ и последователните грчки влади се заложија да ја дестабилизираат Македонија и да ја имаат или “враќањето” за да ја деактивираат српско-југословенската власт или да ја поделат земјата меѓу Србија и Грција. Формирана е заедничка разузнавачка операција наречена “Пинкер” на Самарас, која ќе вклучува сите видови на дестабилизациски трикови, се освен целосна војна. Грција сé уште одбива да го признае постоењето на македонскиот етнички идентитет и водеше долга дипломатска војна за да ја блокира земјата да биде призната под нејзиното уставно име. Во Грција има големо македонско малцинство на кое Атина му ги негира основните човекови права.

ГРЧКО МИТО?

Според автобиографијата на Глигоров, “Македонија е сè што имаме”, на претседателот Глигоров му бил понуден поткуп од Грција, ако се согласи да го смени името на Македонија.

Соседна Бугарија, и покрај тоа што се обидува да ја признае независноста на Македонија во 1991 година, долго време го зазема ставот дека Македонците се “западни Бугари” и дека идната македонска држава на крајот треба да гравитира кон Софија. И Бугарија од 1991 година е зафатена соинфилтрирање во политичките работи на Македонија со цел да ја преземе Македонија. Постојат обвинувања дека Бугарија заедно со албанските сепаратисти предизвикала војна во Македонија во 2001 година со цел да се подели земјата. Исто така постои и големо македонско малцинство во Бугарија.

Убивањето на претседателот Глигоров би ја втурнал Македонија во криза, можеби дури и војна.

Над фотографија – грчкиот премиер Андреас Папандреу-ПАСОК (Грчка социјалистичка партија) -1981-89 и 1993-96

ВОЈНА СО ГРЦИЈА?

Во 1994 година, според Вашингтон пост, Грција планирала војна со Република Македонија:

“Планирањето на непредвидени ситуации се паралелни со грчките потези кои ги зголемуваат шансите за преврат во Македонија.” Грците продолжуваат со бавно движење на нивната северна граница, а економската блокада на Македонија наредена од Папандреу на 16 февруари ги осиромашува ретките девизни резерви на Македонија .
“Планот на Папандреу тогаш ги обнувва сомневањето дека Грција и Србија веќе се согласни да ја поделат Македонија ако конфликтите од другите поранешни југословенски републики се прелеат таму. И Белград и Атина силно ги негираат овие сомневања, кои првично ги пренесуваат европските влади во Вашингтон”.
БИЗАРНА БРИТАНСКА ПОНУДА?
Во 1993 година, британскиот министер за надворешни работи, Даглас Херд, додека бил во посета на Скопје, му предложил на Глигоров дека Македонија треба да се врати на српската југословенска влада откако ќе заврши војната, одношно веднаш штом Милошевиќ ќе ги оствари своите цели, нешто што никогаш не се случило.

Глигоров не го прифатил британскиот “предлог”

МОДУС ОПЕРАНДИ – Следејќи ги доказите …?

МОДУС ОПЕРАНДИ – Грчка телефонска картичка? Антентатот од 1988 на Вилијам Норден – ист како оној на Глигоров во 1995?

Голем број терористички групи / бунтовници / бунтовници користеа автомобил-бомби за атентати- Привремената ирска републиканска армија (ака ПИРА, ИРА, Провос) во Северна Ирска против британските сепаратисти Баскијците во Шпанија (ЕТА), па дури и различни странски разузнавачки служби ширум светот. Но, мораме да признаме дека, Баскијците и мноштво други, од едноставна причина немаат мотив да се нападне Македонија, мала земја и самата себеси жртва на колонијализам и империјализам од страна на соседните држави.

Грчката терористичка група со името 17 ноември се појави во средината на 1970-тите по падот на десничарската воена диктатура (1967-1974). За групата се вели дека е екстремно левичарска, троцкистичка, но подоцна се претвора во екстремно националистиќка, иако се спротивставува на американскиот “империјализам” и капиталистичкиот систем.

17 ноември, во времето на владеењето со теророт во траење од речиси 30 години, убива над 20 лица, имено грчки политички личности, како и некои американски разузнавачи и дипломати. Последниот атентат беше на британското аташе во знак на одмазда за војната на САД и НАТО во Косово против Србија.

ПЕРСОНАЛЕН ПОТПИС

Атентатот на капетанот на американското поморско аташе од 1988 година, капетанот Вилијам Норден, од страна на грчката терористичка група 17 ноември наликува на обидот за атентат врз Глигоров во 1995 година речиси до најситните детали, како што е патувањето на Глигоров со автомобил, тајминзи итн.

Сторијата на Лос Анџелес тајмс за атентатот врз Норден:

“Експерт за полициски експлозиви кој одби да биде идентификуван, изјави дека атентатот бил” совршено испланиран и многу добро извршен. . . . Мислеа на секој детал, вели тој.

“Експертот рече дека кеси од цемент биле наредени на едната страна од возилото, така што целосната сила на експлозијата би била насочена кон автомобилот на Норден”.

Од Одделот за одбрана на САД:

“По неколкунеделниот надзор, терористите украдоа сина Тојота, ги ставиле фалсификуваните таблици на неа и ги наредиле 50-те килограми моќен експлозив во багажникот со радио контролиран уред за детонација.Тие се наредени на левата страна на багажникот, кој ќе биде најблиску до тротоарот, со вреќи со цемент за да се насочи експлозијата кон коловозот.

“Во утринските часови на нападот, Капетан Норден замина на работа во неговиот Форд Гренада и сврте лево кон еднонасочна улица како што секогаш тоа го правеше. Во 6:00 часот, кога ја поминува сината Тојота од левата страна, терористите ја активираа бомбата, фрлајќи го оклопното возило 18 метри, на покривот и ставајќи и удирајќи го во челична ограда. Експлозијата ја фрлила Тојота 25 метри . негово тело е пронајдено на 30 метри од неговиот автомобил.

Но, 17 ноември не учествуваше во ниту една “странска акција” и делуваше во Грција, велат експертите. Дали атентатот на Глигоров беше првата странска акција? Или некој едноставно го копирал методот на групата? Секоја терористичка група во светот веројатно го користела истиот метод за атентати, но не сите терористички групи биле мотивирани за убиство на претседател на една мала балканска држава во Југоисточна Европа. Меѓутоа, 17 ноември беше фанатично анти-турска во врска со прашањето на Кипар и про српска, сметајќи дека учеството на САД и НАТО во Косово е пример за “западен империјализам”. Во 2000 година, грчката терористичка организација спроведе атентат на претставникот на британското воено аташе во Атина, Стивен Саундерс, во одмазда на НАТО околу Косово.

Се покренуваа обвинувања за можен заговор помеѓу грчката влада на премиерот Андреас Папандреу-ПАСОК (Грчка социјалистичка партија) – и на 17-ти ноември, но пота беше констатиранот дека станува збор за теорија на заговор за заговор. Папандреу беше премиер од 1981-89 и 1993-96 година. Неговиот ривал Константин Мицотакис беше премиер од 1990 до 1993 година. Двете водеа анти-македонска политика и соработуваа со српскиот лидер Слободан Милошевиќ.

Поранешниот американски дипломат, Е. Вејн Мери беше заменик-политички советник во Атина од 1987-1990 година во врска со 17 ноември вели:
“Тогаш и сега велам дека Грција немаше најлош проблем во светот со тероризмот или нешто слично, но Грција го има најлошот проблем со борбата против тероризмот на светот. На мене и на другите ни стана јасно дека не само што имаше проблем со ова грчката полиција но политички немаше речиси никаква мотивација за спречување на терористите. Всушност, тие беа толерирани од владата на ПАСОК, која ги сметаше за колеги од борбата против режимот на полковникот кои едноставно се уште не се откажа од вооружената борба од времето.

“Грчката полиција не беше многу компетентна.На пример, во голем број случаи, службеникот задолжен за местото чување на местото каде се случил атентатот доказите против обвинетите ги подаруваа на своите новинарски пријатели како сувенири.Основни балистички докази, чаури откако некој ќе биде застрелан, беа раздавани како сувенири.

“Еден од високите униформирани полицајци ме држеше назад, така што тој и јас ќе бидеме последни. Додека одевме надолу, тој стигна до копчето за да го запре лифтот за да може да разговараме, но никој не можеше да нè чуе. Разговараше со мене.

“Тој рече:” Види, ние не сме Шерлок Холмс тука, но ние не сме идиоти. Ние можеме да ги фатиме овие копилиња, но ние сме врзани со лисици. “И ги стави рацете пред него како да се наоѓаат неговите раце лисиците “. Политичките лидери не сакаат да ги приведеме овие момци Единствениот начин на кој некогаш ќе ги добиеме овие копилиња е ако вие Американците се заложите за тоа. ”
——-
ДОМАШНИ СОУЧЕСНИЦИ?

Самата техника во изработката на бомбата би ја исклучила секоја домашна група или поединец во Македонија како нешто што е надвор од нивните способности. Ова потоа доведува до вознемирувачки заклучок дека групата или поединците кои го извршиле обидот за убиство на претседателот Глигоров, морале да имаат “внатрешна помош” од високи Македонци претставници за рутината на претседателот. Требаше да има помошници, соучесници.

Во Македонија се купува возилото и се користи како бомба. Скриено најверојатно некаде во Скопје, главниот град, пред да го паркира на местото каде ќе минува автомобилот на претседателот Глигоров за потоа да биде детонирано. Криумчарењето на експлозивите во Македонија не би било тешко, со оглед на тоа што македонската влада и нејзиното Министерство за внатрешни работи, кое управува со полицијата, граничната полиција и разузнавачките служби во земјата, беа многу корумпирани и учествуваа во пресекршувањето на санкциите на ОН за Србија.

Сето оваа, комбинација на тврди и посредни докази и шпекулации, укажува на заедничка српско-грчка операција. Македонското Министерство за внатрешни работи – со германска помош – изградија “кукла” или м (лево) за која се верува дека е од купувачот на Ами 8. Се тврди дека зборувал на српски јазик. Покрај тоа, Србија ја наследи федералната структура на Југославија, вклучувајќи ја и нејзината армија (ЈНА) и федералната разузнавачка служба (СДБ или УДБА), која имаше жесток репутација во ликвидирањето на противниците во странство. УДБА имаше техничка експертиза за да го спроведе обидот за атентат врз претседателот Глигоров.

—-
ЧУДНИ ИЗЈАВИ: По неуспешниот обид за убиство на претседателот Глигоров

“Еден македонски официјален претставник изјави дека дури и ако се најде виновник, идентитетот или потеклото на лицето никогаш не може да биде објавено”. – (Прашањето е зошто?).

Тогаш следува и друга чудна изјава (и генерализација), “од новинарот Владимир Петрески:

“Многу луѓе не сакаат да знаат бидејќи се плашат од она што може да се случи”.

ЛИЦА ОД ИНТЕРЕС – оние кои би можеле да фрлат повеќе светлина врз обидот за атентат врз претседателот Глигоров:

1. Љубомир Фрчкоски – контроверзниот политичар, “јавен интелектуалец”, беше македонскиот министер за внатрешни работи за време на обидот за атентат врз Глигоров. Неговото портфолио ги вклучуваше Полицијата, граничната контрола и разузнавачките служби. Тој беше висок член на тогашната влада на СДСМ (Социјалдемократска) на Македонија предводена од премиерот Бранко Црвенковски. Влада која беше една од најкорумпираните во поновата македонска историја, силно вклучена во нелегалниот шверц со кршење на санкциите на Обединетите нации наметнати врз режимот на Слободан Милошевиќ во Србија. Дека корупцијата стигна до врвот, и до самиот премиер Црвековски, беше објавено овој извештај на ЦИА од 1995 година,кој покажува:

Фрчкоски беше многу близок до српскиот диктатор Слободан Милошевиќ за време на санкциите на ОН, кои Македонија ги кршеше во раните 1990-ти, додека Србија ја задржа својата воена машина која војуваше во Босна и во Хрватска.

БУГАРСКА ПАРТКА: Аферата Мултигруп?

Фрчкоски беше еден од првите што го поттикнаа ставот дека една бугарска компанија со врски со поранешната бугарска комунистичка разузнавачка служба (КДС) стои зад обидот за убиство на претседателот Глигоров. Оваа линија на “истрага” не доведе до никаде, во ќор-сокак улица. Резултатот беше сомнителното “самоубиство” на Иво Јанчев, претставник на Мултигруп во Македонија.

Оваа фотографија и претставата на полициската кула која се наоѓаат во книгата “Атентат” на Зоран Петров, Нова Македонија, Скопје, Македонија, 1996 година. Книгата е на македонски јазик и е одличен преглед на деталите што дотогаш се познати за обидот за атентат.

Во него се вклучени линиите на истрага, различни теории кои циркулираат околу нападот врз претседателот Глигоров.

Во интервју за американската експертска група, поранешниот македонски претседател Глигоров го критикуваше тогашниот министер за внатрешни работи Фрчкоски за лошата истрага за обидот за атентат и за намерно препуштање на бесплодни шпекулации .

Форум за меѓународни односи: Господине претседателе, во 1995 година преживеавте обид за атентат. Првичната истрага не успеа да ги доведе сторителите пред лицето на правдата. Дали имате нови информации за тоа кој може да биде одговорен за овој терористички чин?

Претседателот Глигоров: Се уште нема вистински напредок во истрагата, само шпекулации во печатот. Пред обидот за атентат, инсистирав на помалку заштита на чувари. Честопати патував со минимална безбедност. Тоа беше моја грешка, на некој начин. Требаше да бидам подобро заштитен. Кога министерот за внатрешни работи одржа говор за напредокот на истрагата, тој немаше факти кои ги презентираше. Тој рече дека можеби била вмешана една мултинационална организација што дејствувала од соседна земја. Друга шпекулација беше дека вклучен е српскиот ултранационалист Жељко Ражњатовиќ (Аркан). Нашето Министерство за внатрешни работи презентираше само шпекулации, но шпекулациите не се факти. Во тоа време министерот за внатрешни работи требаше да поднесе оставка. Не можете да ги гониш никого врз основа на шпекулации. Поминаа десет години од обидот за атентат и сè уште нема напредок.

ИА-Форум: Дали ЦИА (Централната разузнавачка агенција) или други странски разузнавачки агенции помагаат во истрагата?

Претседателот Глигоров: За време на еден од моите состаноци со директорот на ЦИА, Џорџ Тенет, решив да го прашам дали ЦИА има нови информации во врска со атентатот. Тој ми рече дека нема информации, но рече: “Јас ќе те повикам и ќе ти кажам за какви било нови информации што може да ги имаме”. Тој никогаш не ме повика. Тој неодамна поднесе оставка поради Ирак. Европските разузнавачки агенции, исто така, не беа корисни.

ИА-Форум: Господине претседателе, веднаш по реизборот на претседателот Џорџ Буш, САД одлучи да ја признае Македонија под нејзиното уставно име. Според Ваше мислење, кои биле причините за оваа одлука?

Претседателот Глигоров: САД одлучи да нè признат под уставното име првенствено од две причини. Прво, ние сме една од земјите во “коалицијата на волјата”. Второ, ние го почитувавме барањето на САД за потпишување билатерален договор кој ги иззема од Меѓународниот кривичен суд. Денес, нашите политичари следат и се придржуваат кон речиси сè што го бараат Американците. Не мислам дека ова е добро, и покрај фактот што сме мала земја.

Фрчкоски во чин на висок политички театар ја поднесе својата “оставка” по обидот за атентат, но тоа не беше “прифатено” од страна на тогашниот премиер Бранко Црвенковски и затоа тој остана министер за внатрешни работи. Целата шарада, одејќи по коментарите погоре, поранешниот претседател не ја купи.

МИЛОШЕВИЌ И ЧОВЕКОТ НА ВАШИНГТОН

2. Јовица Станишиќ – Станишиќ беше шеф за разузнаваoе на Слободан Милошевиќ, а исто така и човекот на ЦИА во Србија. Ако беше вмешана Србија во атентатот тој тогаш ќе знаеше. Понатаму, како информатор на ЦИА на високо ниво, таа ја покренува вознемирувачката можност што САД ги знае пред да се обиде да го погоди претседателот Глигоров? Ако е така, зошто дозволил нападот да се игра и да не го предупреди македонскиот претседател однапред? Дали е ова да се заштити Станишиќ како извор или нешто повеќе злобно?

Д-р Џон Шиндлер, поранешен аналитичар на Агенцијата за национална безбедност, објаснува:

“Еден од фактите што може да го комплицираат новото судење е долгогодишната врска на Јовица Станишиќ со американската разузнавачка служба. Во текот на 1990-тите години, кога тој беше на чело на српската злобна тајна полиција,” The Iceman “беше агент на ЦИА, како што призна Ленгли. Неговите надредени во ЦИА тврдат дека е многу важно да се има заден-канал за највисоките безбедносни кругови во Белград “и се завршила со тоа голема работа” за да се спречат грдите балкански војни да станат уште полоши.

“[Станишиќ ја започна својата кариера во …] Тајната полиција на комунистичката Југославија, озлогласената УДБА. Иако Маршал Тито и неговиот отпадник Црвениот режим се здоби со добар Пи-Ар во западниот печат за време на Студената војна, кога Југославија беше вреднувана од страна на НАТО поради нејзината корисност во замаглувањето на советските цели во Јужна Европа, УДБА беше непријатно како и КГБ.

“Всушност, југословенските шпиони беа на многу начини дури и пострашни од нивните советски колеги за време на Студената војна. Кога КГБ излезе од бизнисот со атентати во странство кон крајот на 1950-тите – она ​​што шпионите од Кремљ го нарекоа”гадна работаи “- бидејќи и придружните политички ризици беа премногу голему, УДБА го правеше тоа со задоволство. “Помеѓу средината на 1960-тите и распадот на Југославија, четврти век подоцна, УДБА атентатираше околу сто југословенски емигранти на Запад. Повеќето од овиеа атентати се случија во Западна Европа, но тие го опфатија светот, вклучувајќи десетици атентати во Соединетите Американски Држави (од кои ниту еден никогаш не беше гонет). Западните разузнавачки служби, вклучувајќи ги и американските, ги спречуваа овие непријатности бидејќи Тито беше стратешки корисен во Студената војна.

“Во непријатна иновација, УДБА ја пренасочи голем дел од својата мрежа на балкански мафиози, кои беа вешти во убиства и совршено беа задоволни да убиваат за Белград, во замена за попустливоста во врска со други злосторства. Тајната полиција, со тоа, создаде кадри на кариери кои се искусни во државно- санкционирано убиство – развој кој ќе има судбоносни последици кога земјата ќе се распадне една деценија по смртта на Тито во 1980 година.

СТЕВЕН ЛАЛАС – Човек на ЦИА кој стана грчки шпиун

3. Стивен Лалас е американец од грчко потекло и поранешен офицер за комуникации на Стејт департментот. Обвинет за прекршоци поврзани со шпионажа во врска со пренесување чувствителни воени и дипломатски информации до Грција, тој беше уапсен во северна Вирџинија во 1993 година – две години пред атентатот на Глигоров.

Лалас се изјасни за виновен во федералниот суд за заговор за извршување шпионажа, тој беше осуден на 14 години затвор. Подоцна, Лалас емигрира во Грција за ја да отслужи својата казна.

За време на своите активни години како шпион, Лалас донесе околу 700 високо доверливи документи, во кои беа вклучени и разузнавачки информации за турската воена стратегија во Егејското Море и Кипар, како и дипломатските проценки и ставови на САД за Република Македонија.
Американските врвни тајни информации што Лалас им ги даваше на грчките разузнавачи за Република Македонија би биле непроценливи во формулирањето на обидот за атентат. Кој и да е неговиот грчки ракувач, може да укаже на наводниот атентатор или атентатори.

ГЕНЕРАЛ ГРИЛЛАКИС – последно парче од сложувалката?

Грчки генерал Никос Грилакис – Дали тој е мозокот зад обидот за Глигоров во 1995 година?

Поранешниот грчки генерал, специјалист за воено разузнавање обучен од страна на ЦИА, почина на 91-годишна возраст. Контроверзна личност која избега од Грција и бараше “спас” во Република Македонија во 1993 година, за да избегне судско гонење по скандалот со прислушкување со грчки политичари.

Генералот Грилакис беше близок со тогашниот грчки премиер Константин Мицотакис и цело време патуваше Атина и Скопје.

Кога падна владата на Мицотакис, генералот тргна во Македонија со наводни куфери полни со “документи” кои се однесуваат на позицијата на Грција за името на Македонија и другите зајадливи разузнавачки информации.

Според извештајот на македонската веб-страница, експрес, македонскиот претседател Глигоров имал кавга со својот тогашшен министер за внатрешни работи, Љубомир Фрчкоски, кој без знаење на претседателот, му дал помош на генералот Грилакис во замена за разузнавачки податоци.

Грчкиот извештај во 2001 година тврдеше дека претседателот Глигоров го именувал генералот како човек кој се обидел да го поткупи за Македонија да го промени своето име.
Генералот Грилакис на крајот се вратил во Грција и никогаш не бил обвинет за неговата наводна улога во скандалот со прислушувањето, ниту за потоа пренесените тајни информации на македонската влада откако тој избегал во 1993 година.

Ова ја зголемува можноста да биде двоен агент и човекот на теренот во Македонија – заедно со помошта на српскиот моќник Слободан Милошевиќ и локалните помошници во Македонија – кој може да го организира неуспешниот атентат врз претседателот Глигоров во 1995 година.

 

 

Анализата ја направи
Саша Узунов
Фриленс новинар од Австралија

Latest News

Богата агенда:Со кого ќе се сретнат денес Ковачевски и Османи во Софија?

Владата ја објави денешната агенда на Премиерот Ковачевски, министерот за надворешни работи, Бујар Османи и останатиот владин состав. "Вечерва заврши...

More Articles Like This