„Шверцерат“, едноставно не постои друг збор кој може да го опише начинот на кој беше потпишан и објавен Законот за употреба на јазиците во Службен весник.
Симултанка одиграна од сите инволвирани во процесот, вклучувајќи го премиерот Заев, собранискиот спикер Талат Џафери, вицепремиерот за европски прашања Бујар Османи, „сведокот “ Оливер Спасовски и министерката за правда Дескоска и Радмила Шекеринска.
По изгласувањето на уставните амандмани и промeната на Уставното име на земјата, Заев набрзина ги спакува куферите и одлета за Германија, додека останатите, наводно зад грб, своеволно ја завршија работата и орлите почнаа да летаат – на социјалните мрежи и тв екраните.
Оваа влада едностано нема допирна точка со народот, уште помалку пак ги засегаат чувствата и емоциите. Едноставно ваков е впечатокот на секој разумен нормален човек, без разлика за кого гласал на претходните избори, не постои Македонец или Северомакедонец кој остана рамнодушен на процестот со промена на името, а уште помалку со воведувањето на двојазичноста. Молкот пак, се должи на репресијата која ја спроведува власта преку сите алатки кои ги има на располагање – од закани за губење на работните места, закани за укинување на социјална помош, казни, информативни разговори во полиција.
Но да се навратиме на политиките и постапките на оваа власт со актуелната ситуација во државата. Лидерот на ВМРО-ДПМНЕ и опозицијата, Христијан Мицковски во неколку наврати повика на предвремени парламентарни избори и изјави дека овој состав на собранието повеќе нема легитиметет пред граѓаните, за што е и во право, ако се земе во предвид што се се случи во собранието за само две години и на кој начин одредени одлуки и закони беа изгласани и спроведени.
По повикот за предвремени избори почнаа партиските преписки по медиумите, кој барал ама подобро да не му се случеле избори, до најавување на убедливи победи од двата табори.
Суштината и не е така видлива ако ја следиме медиумската преписка, но потезите кои се влечат откиваат многу за вистинкста состојба и поддршката од граѓаните.
СДСМ веќе работи на консензуален кандидат, нешто што порано доаѓаше како барање исклучиво од албанскиот блок на партии, ако Зоран Заев и СДСМ се убедени во апсолутната поддршка од нивните гласачи и албанскиот електорат тогаш овој политички процес можеше да биди изигран на многу по џенталменски и правно политички издржан процес.
На актуелниот претседател на државата, Ѓорге Иванов мандатот му истекува во април, по што тој нема право на нова номинација, ако СДСМ и ДУИ беа сигурни дека ја имаат поддршката,политички елегантно и џентлменски ќе беше да почекаат до мај кога по одржувањето на претседателски избори ќе добиеа легитимен претседателски претставник кој без никаков проблем и законски пропуст ќе го потпишеше законот за употреба на јазиците. Од друга страна пак Заев можеше повторно да го употреби ова како џокер пред албанскиот електорат за да го подржат нивниот кандидат, а овој за возврат да им вети дека тој претседателски кандидат ќе го потпише законот без збор.
Зоран Заев и СДСМ не се сигурни во победа на следните претседателски, уште помалку во победа на следните парламентарни избори ако тие бидат предвремени!
Според тоа, шверцерскиот начин на кој што законот беше објавен е јасен индикатор дека власта на СДСМ и ДУИ воопшто не се сигурни во победа на претседателските избори, а уште помалку во победа на евентуални предвемени парламентарни избори.
Ова повеќе наликува на буткање на сила пред заминување, а најтрагичен е фактот што и за евентуално заминување не се зема во предвид пулсот или мислењето на граѓаните, туку на некој од надвор, т.н. меѓународен фактор.
Како и да е, штета е направена свесно, што и при евентуална смена на власта и претседателот ќе се нема многу простор за маневри и правни истанци кој ќе го изменат теркот кој е поставен и по кој се движиме.
Ако ги следиме „пророштвата“ на екс-премиерот Груевски, кои досега со мали исклучоци се докажаа како точни – Македонија забрзано се движи кон курсот на федерализација и поделба на Македонија каква што ја знаеме.
