Кинеското друштво за проучување на човековите права броеше: од 248 вооружени конфликти во светот од крајот на Втората светска војна до денес, САД иницираа 201, односно 81 процент. Но, тоа не ја спречува Америка да тврди дека таа и нејзините интереси се загрозени, од сите страни, од вселената до сајбер просторот. А, главните виновници се Кина и Русија.
Следејќи го извештајот за глобалните трендови до 2040 година, американските разузнавачи произведоа и објавија уште еден документ кој има амбициозна цел да ја предвиди иднината, иако овој пат со рок што е 20 пати пократок – извештај под наслов „Годишна проценка на заканите на разузнавачките служби на САД“, како изјави, се фокусира на најдиректните и најсериозни закани за Соединетите држави во текот на следната година.
Заедно со две регионални сили – Иран и Северна Кореја – извештајот на американските разузнавачки служби предвидливо ги насочува Кина и Русија како двете главни, и единствени глобални закани по Америка и американските интереси.
Кина е опишана како „сè поеднаков ривал“, кој „гледа сè поизразено ривалство во американско-кинеските односи како дел од епохална геополитичка пресврта“. Аврил Хејнс, директор на Националната разузнавачка служба на САД, на ова сослушување на сослушувањето пред Конгресот ќе спомене дека „Кина е незаменлив приоритет за разузнавачката заедница“, додека конгресменот Адам Шиф, претседател на Комитетот за разузнавање на Претставничкиот дом, ќе забележи дека Кина е „сила во пораст, а предизвик е во пораст“.
Напротив, оцени Шиф, „Русија е сила што умира. Тоа претставува закана како рането животно што е опасно затоа што е рането и затрупано “.
Несомнено е дека оваа проценка на Шиф го претставува токму она што русофобскиот естаблишмент на Американската демократска партија сака да го чуе, чиј составен дел е и тој самиот. Сепак, американските шпионски агенции во својот извештај, како што сумира Њујорк Тајмс“, сепак сметаат дека Москва е најзначајната закана. Соодветно на тоа, тие проценуваат дека Русија „ќе се остане најголемиот и најспособниот ривал на САД во однос на оружјето за масовно уништување во догледно време; Главната закана во сајбер просторот и клучен ривал во вселената и едно од најсериозните разузнавачки закани за САД, кои ги користат своите разузнавачки служби за да го зголемат своето влијание низ целиот свет. Генерално, се предвидува дека Москва ќе продолжи да користи разни тактики оваа година за да го поткопа влијанието на САД, да развие нови меѓународни норми и партнерства.
А, како може некој да се спротивстави на предлогот на администрацијата на американскиот претседател Џозеф Бајден, американскиот воен буџет за следната година да биде 753 милијарди долари, 13 милијарди повеќе од оваа година и најмногу во историјата …
Каква година ни објавуваат толку многу американски воени буџети и ваквите проценки на заканите на нивните разузнавачки служби? Што ќе сторат Москва и Пекинг во врска со тоа? И, каква внатрешна опасност за Соединетите држави посочуваат нивните разузнавачки служби?
„Иако е изработен од американските разузнавачки служби, овој извештај е првенствено политички документ кој треба да покаже како Америка е наводно загрозена и нападната од сите страни, иако изразува навредливи намери низ целиот свет“, рече jубан Каран.
Во исто време, Александра Павиќ привлекува внимание, разузнавачките агенции што го составија овој разузнавачко-пропаганден документ се мешаат и во домашната американска политика, бидејќи тие беа во конфликт со него за време на целиот претседателски мандат на Доналд Трамп. Но, сега – со Џозеф Бајден во Белата куќа – сите тие се повторно едно големо, среќно семејство. Значи, овој документ треба првенствено да служи за легитимирање на империјалната и експанзионистичка надворешна политика на Соединетите држави, кои гледаат закана во сè што го ограничува неговото самоволие“.
Токму во политичката и пропагандна употреба на разузнавачкиот апарат Лубан Каран гледа сериозна закана за стабилноста во целиот свет: Од лошите разузнавачки проценки за загрозување следува погрешна политика што е формулирана врз основа на нив“. Стремежот да се спротивстави на сите вистински и имагинарни ривали, изразен во овој документ, е знак на неприфаќање на фактот дека Америка веќе не е единствената светска сила, која според тоа не може да разговара со сите други од позиција на моќ. Ова е опасно самозалажување, бидејќи овие типови проценки мора да бидат строго реални во однос на сопствените слабости, со цел да се поправат. На овој начин, тоа само доведува до натамошни грешки, погрешни одлуки и пропаст до пропаст.
„И Русите и Кинезите јасно ставија до знаење во последните месеци дека повеќе не гледаат можност за договор со Американците и дека ги изгубиле сите илузии за Американците, иако веќе долго време се убедени дека таму нема никој луд да ескалира конфликт со најголемата нуклеарна војна, со сила покрај нивната и со најголема економија покрај нивната. И тоа се случува токму сега, иако тие уште подлабоко ги туркаат Кина и Русија“, прокоментира Александар Павиќ.
Во самата Америка може да се слушнат предупредувања дека понатамошното влошување на односите може да ја направи ситуацијата особено опасна.
Едно од овие, но без видлив ефект, неодамна го изјави Метју Роџенски, кога Бајден има намера да ја назначи Русија за директор на Советот за национална безбедност: Билатералните односи меѓу САД и Русија се во длабока и веројатно трајна криза, се претпоставува дека најлошо од раните 1980-ти, ако не и од 60-тите години на минатиот век … Најзагрижувачко е враќањето во де факто воена конфронтација, од Северна Европа до Блискиот исток, со многу реален ризик од ескалација до ненамерни, но катастрофални нуклеарни размени.
„Многумина предупредуваат дека Соединетите држави се закануваат дека ќе паднат во таканаречената стапица на Тукидид за голема моќ што ќе предизвика војна од страв од растечка моќ“, рече Александар Павиќ. И овој документ на американските разузнавачки служби, кој го става акцентот на конфликтот наместо на соработката, според матрицата како што веќе беше видено во минатото, може да се покаже како превентивно оправдување за идните настани … “
„Разузнавачката војна веќе се разгорува. И фазата во која се наоѓа во моментов – меѓусебното протерување на дипломатите – по правило се однесува на неговата последна фаза, која претходи на отворена ескалација. А тоа значи дека времето за средба на највисоко ниво веќе истекува, на кое ќе се постигне некаков договор за смирување на тензиите пред да биде предоцна“, заклучува jубан Каран.
