Денес, Зоран Заев поднесе барање за изземање на обвинителот Владимир Милошовски од предметот „Поткуп“ во кој тој е првоосомничен за примање на поткуп од 200.000 евра, за што имало и ПИМ мерки, а една од снимките беше јавно објавена на интернет
Апсолутно е нелогична и ступидна изјавата на Заев во образложението за барањето за изземање на обвинителот од процесот поткуп.
Како една од причините тој наведува дека, обвинителот „…дека прави тортура врз мене и врз моето семејство, ја објавува снимката, неколку предмети води во Општина Струмица, против мене и вработени граѓани на Струмица…“
Нелогичноста и ступидонста на оваа изјава произлегува од самиот зачеток на реченицата. Имено, Зоран Заев е човекот кој ја вообличува тортурата врз високите државни фунцкионери, но и обичните граѓани на Р.Македонија. Впрочем токму Заев две години секојдневно објавуваше нелегално стекнати прислушкувани материјали, кои потоа беа монтирани со цел да се промени контекстот на разговорите.
Ако некој треба да одговара за тортура, тоа е токму Зоран Заев.
Ступидноста на оваа изјава произлегува од тоа што самиот обвинет, Заев, всушност самиот себе се обвини за вршење на тортура врз граѓани и државни функционери. Претпоставка е дека ступидноста на Заев е природна.
Втората, апсолутно нелогична и уште поглупава причина поради која се бара изземање на обвинителот Милошовски, е образложението на Заев дека обвинителот имал само предмети против функционери на опозицијата
[kopa_block_quote class=”e.g. kopa-blockquote-1, kopa-blockquote-2″]„…Неколку предмети против високи функционери поставени од опозицијата или од самата опозиција, а нема ниту еден предмет кој што го знаеме против високи функционери на власта и нашите политички опоненти, мислам дека тоа се сериозни докази… – вели Заев во изјавата[/kopa_block_quote]
Самата конструкција на реченцата која Заев ја користи како образложение е нелогична. Имено, кога еден обвинител започнува предистражна постапка, без разлика дали истата е по допрен глас или пријава, обвинителот не се води од политичката припадност на осомничениот, туку од пријавеното противправно дејствие. Во спротивно, доколку немало противправно дејствије, дури и по пријава обвинителството и обвинителот не можат да започнат процедура во која во предистражна постапка ќе се истражува и ќе се гради предмет, кој потоа би требало да служи како обвинение.
Значи, политичката определба на осомничените е апсолутно ирелевантна, дотолку повеќе што истата е на лична дискреција на граѓанинот, и е тајна.
Оттука, Заев не само што изјавува нелогичности, туку во самиот зачеток на образложенијата се гледа една невидена неукост и глупавост која ретко кој со основно познавање од правото, би требало да ја знаат.
