Крајно време е Уставниот суд на Република Македонија да собере сила и да рече дека прашањето за промена на името на референдумот е неуставно, нејасно и непрецизно, рече професорката по Уставно право, Гордана Силјановска на денешната трибина „Договорот меѓу Грција и „втората страна“: Пандорина кутија или излез од лавиринтот, која се одржа на Филозофскиот факултет во Скопје.
Таа исто така во своето излагање имаше конкретни забелешки за договорот кој е потпишан со соседна Грција и целокупниот повеќе децениски проблем помеѓу двете земји.
„Никаде во Преспанскиот договор не пишува што ќе се менува во Преамбулата, никаде не пишува во што се состои промената на членовите 3 и 49. Роман од 20 страници не може да реши прашање какво што е ова за името. Уште во насловот се гледа дека наместо да се преговара за разликите за името, се преговара и се регулира историјата, македонскиот идентитет, меморија, уставниот и политичкиот систем, културата. Во правото за ваквите договори велиме дека се октруирани односно наметнати решенија, рече Силјановска.
Според професорката, ниту македонската ниту пак грчката страна не се способни сами да изнајдат решение за проблемот со името, туку ова е спроведено од некоја голема надворешна сила, идентично со Рамковниот и Дејтонскиот договор.
„Кога ќе ги споредите решенијата со оној во Рамковиниот и Дејтонскиот договор ќе видите многу слични решенија затоа што Стејт билдерот е ист. Ова води кон бездушна држава затоа што странците се креаторите. Убедена сум дека еден ден ќе слушнеме кој е творец на овој договор, но јасно е дека грчкиот и македонскиот преговарач не се во хотлајн, тие и да сакале не би можеле да се договорат. Ова е уште еден глобализациски инструмент кој нема за намера да го реши измислениот проблем меѓу Македонија и Грција. Судбина ни било да сме на линијата на огнот, рече Силјановска. Според Силјановска во сите наброени конвенции на кои се темели Преспанскиот договор, се прекшени, посебно членот 4 од повелбата во кој вели дека ниту една држава која аплицира за членство во ЕУ не може да се бараат дополнителни критериуми.
„Преспанското езеро беше спектакл демократија, видеократија, идиократија во која учествуваа и претставници на Обединетите нации и ЕУ. Името на една држава е инхерентен елемент на правото на самоопределување, а правото на самоопределување е темелот на Обединетите нации и Унијата“, рече Силјановска по што додаде дека се што е напишано во договорот е директно мешање во внатрешните работи на една суверена држава.
„Идентитетските прашања не можат да бидат предмет на меѓународен договор, тоа е право на секоја нација па и на македонската. Придавката значи негирање на идентитетот. Тоа што се вели дека термините Македонија и македонски имаат значење врзано за сопствената сеанонимна историја апсолутно ништо не значи, до придавките е. Толкувањето за националноста Македонец/Државјанин на Република Северна Македонија е непознат феномен, ако се признава нешто тогаш треба да е како за сите, Грк, Французин“, вели Силјановска.
