(Вицот кој стана вистина: Дедото првоборец му раскажува на внукот за тоа како се борел во Втората светска војна. Доаѓа до моментот каде кажува дека фашистите ги заробиле и им дале солуција да бираат. Можеле да изберат да бидат стрелани или ебани. Внукот го прашува дедо си: “Ти дедо што избра“?! Тој му одговорил: “Мене ме стрелаа“)
Миленко почна да ги прозива ,,ветераните,, од НОБ и победници над фашистичкиот окупатор на Република Македонија и Македонците на целата етничка и географска територија распарчена по Букурештанскиот и Версајскиот договор. Тие молчат храбро.
Ги боли уво и за името на државата и за идентитетот на народот и за историјата. Не дека се храбри и авангардни, ами зошто се и шкопени и ,,стрелани,, со два директни сведоци уште од подамна. Во МАНУ, во МПЦ и во Сојузот на борци. Вистинските храбри борци кои со тастерај на кастрирани слабаци (генерациско диво месо како ова од сегашниве колаборационисти), окупаторот ги укеба, а не успеа да ги направи свои соработници, умреа молкум и со достоинство по страотни мачења. Бугарскиот фашистички окупатор, како службено стадо на евнуси во хитлеровиот европски естаблишмент, ги фрлаше полумртви од прозорците на мачилиштата. Тие беа стреланите. Тастерите преобразени во камелеони продолжија да живеат како естаблишмент крадејќи им ја и смртта на своите жртви. Продолжија да ги мачат и мразат потомците на убиените херои. Зошто? Одговорот ќе им го даде секој профеисонален психијатар. Секој ваков стаорец длабоко во себе знае дека е ништожник. И не сака некој да ги потсеча на ова. Од оваа сорта се произведува шљам, употреблив за највалканите работи за потребите на фашизмот. Тастерите, шкопените кукавици на ист начин им пресудуваа на автентичните Кочо Рацин, Кузман Јосифовски,Панко Брашнаров и секако, на Ченто. Лажно ги клеветеа а ги судеа за македонштина.
Заклучокот е: Ебаните си купуваат чест со два поткупени сведоци и го живеат својот живот со лажен идентитет, во креираното политичко и гангстерско маларично мочуриште кое смрди од гниеж и расипаност. Сакам да кажам, нереално е да се очекува од еден Тодор Атанасовски, од една Фана Кочовска, Трајко Стматовски, Трајче Груевски и слични (не знам дали се уште живи) да се пројават и да ја бранат жртвата на своите загинати соборци кои избраа смрт како луѓе со чест наместо долг живот на ебани мекотели соработници на антимакедонскиот фашазам.
Како што е залудно да се очекува нивните потомци да бидат нешто квалитетно поинакво од оние кои ги склепале и воспитувале. Тие уште отсега глумат стрелани авангардисти. Се надеваат дека со два сведоци, кога тогаш ќе имаат шанса да ги убедуваат своите внуци дека биле на вистинската страна и избрале да бидат стрелани, а не ебани. Од сегашниовокупатор. И од квислинзите по ген ем по бизнис определба Зоран Заев, односно, Рада Шеќеринска.
Јас само едно знам со сигурност. Овие што лажат дека се стрелани и нивните потомци ги чека во заседа кармата. Ќе бидат стрелани. Вистински. Гробовите ќе им бидат сквернавени по антички традиции резервирани за бесчените опишани од Софокле. Коските ќе им ги глодаат и разнесуваат пци. Овековечени ќе бидат со одземени државјанства, загубени граѓански права, без имотот што го содадоа како пљачкаши.
Подобро стрелање од ова, здравје! Прашајте го грчкото кралско семејство, ќе ви каже што е живот без чест. Пролеаната крв на над 30 илјади млади Македонци, нивните коски, нивните насилно прекинати животи, неодживеани сништа, солзите и тагата на нивните мајки и татковци, драмите низ кои поминаа илјадници семејства, раселениот негиран и испуден македонски народ, сотрените огништа, опустошените села, напростоколективната национална болка, вреска за наплата со затезна камата.
М. Велиновска
Дудинка.мк
