Леталото НАСА “Нју Хорајзонтс” им помогна на научниците да го проучат мистериозен феномен на работ на Сончевиот систем, каде што честичките од Сонцето и меѓуѕвездениот простор имаат интеракција
Овој регион, околу 100 пати подалеку од тоа што е Сонцето од Земјата, е местото каде што ненаелктризирани водородни атоми од меѓуѕвездениот простор имаа интеракција наелектризираните честички од нашето Сонце. Ваквата обвика се протега од нашето Сонце во форма на балон наречен хелиосфера.
На местото каде што честичките комуницираат, познато како хелиопауза, се смета дека се создава водород во меѓуѕвездениот простор. Ова создава еден вид на “ѕид”, кој го емитира ултравиолетово светло.
Пред 30 години, вселенското летало “Војаџер 1 и 2” на НАСА за прв пат го откри овој ѕид, а сега “Нју Хорајзонтс” открија нови докази за тоа. Еден документ кој ќе ги опише неговите наоди ќе биде објавен во научното списание Геофизичките истражувачки.
“Го гледаме прагот помеѓу соларниот систем и галаксијата”, изјави д-р Лесли Јанг од Институтот за истражување на Југозападниот регион во Колорадо, еден од коавторите на списанието.
Леталото направија откривање користејќи го својот Алис АУВ спектрометар, земајќи ги мерењата од 2007 до 2017 година. Нју Хорајзонтс отки ултравиолетонски сјај познат како лиман-алфа линија, која се создава кога соларните честички се судираат со атомите на водород.от
Го гледаме овој ултравиолетонски сјај насекаде низ Сончевиот систем. Но, во хелиопаузата, се чини дека има дополнителен извор предизвикан од ѕидот на водород, создавајќи поголем сјај. Надвор од ѕидот има повеќе ултравиолетово светло во споредба со оној што се наоѓа пред него, што укажува на тоа дека се рефлектира од ѕидот.
Теоријата сè уште не е конечна. Можно е дека друг извор на ултравиолетова светлина во нашата галаксија би можел да предизвика овој сјај. За да се знае со сигурност, Нју Хорајзонтс ќе да го истражува ѕидот двапати годишно.
Во одреден момент, Нју Хорајзонтс ќе го помине ѕидот, ако постои, па количината на ултравиолетовата светлина што ја детектира ќе се намали. Тоа ќе обезбеди некои дополнителни докази дека ѕидот е навистина таму.
Ако нашите проценки се точни, тогаш до моментот кога мисијата завршува за околу 10 до 15 години, треба да се надеваме дека леталото ќе го мине ѕидот. Во тој момент, навистина можеме точно да знаеме дали е таму или не, велат истражувачите.
