Грчките специјални единици за справување со катастрофи ги пронашле Калина и Александар во саботата вечер, во 22 часот, на 10 февруари и се обиделе да го извлечат, односно да го спасат Александар. Ова го пишува во барањето за обдукција на телата на Калина и Александар од 11 февруари, испратено од полицијата во Воден до Судската медицина во Солун. Во документот се наведуваат детали од потрагата и што се случувало ноќта меѓу саботата и неделата, но тој открива и нови информации, кои досега не беа пласирани во јавноста и кои недостигаат во извештајот на Федерацијата за планинарски спортови на Македонија.
Во полицискиот документ се наведува дека Калина и Александар се пронајдени од грчките спасувачи (СЕСК) во 22 часот, „при што е направен обид за нивно извлекување“. Според документот, специјалците прво се обиделе да го спасат Александар, кој „бил сѐ уште свесен“, употребувајќи ремен за да го извлечат. Во извештајот во кој се наведува изјавата на спасувачот, во текот на извлекувањето поради непозната причина ременот се откачил и Александар „паднал на стрмната падина на уште поголема длабочина“. Грчките спасувачи од Солун изјавиле за полицијата дека Калина „не покажувала знаци на живот, ниту на чувствителност“ и, според нивниот исказ наведен во документот, Калина „веројатно беше веќе почината“. Во документот не се наведуваат детали дека е направен обид за нејзино извлекување.
Извештајот наведува дека по неуспешниот обид за извлекување на Александар и „поради темнината и лошите временски услови (силен снег и силен ветер)“, било невозможно планинарите „да бидат лоцирани“ (?!).
Според наводите од документот, може да се заклучи дека потрагата вечерта прекинала и дека Специјалните единици за справување со катастрофи се вратиле на местото каде што биле планинарите дури следниот ден. Калина и Александар се пронајдени мртви на 11 февруари во 10 часот по грчко време, а нивните тела се извлечени во 13 часот и се пренесени во болницата во Воден. Александар е пронајден на растојание од 40 метри од Калина, која била вкопана во снег, на длабочина од околу 1,5 метар.
Овој документ отвора низа прашања и дава нови сознанија за текот на спасувачката акција. Калина и Александар биле најдени уште вечерта, но не биле спасени. Останува нејасно како ременот се скинал во текот на извлекувањето и зошто непосредно по ова прекинала акцијата за спасување, кога Александар сѐ уште бил жив и свесен. Уште почудна е и констатацијата на спасувачите дека Калина „веројатно била веќе почината“ и како спасувачите го утврдиле тоа, имајќи предвид дека во документот не се наведува дека тие дошле во физички контакт со младата планинарка.
Дали е направено сѐ за спасување на Калина и Александар? И во грчкиот полициски документ и во извештајот на Планинарската федерација постојат многу недоречености и дупки во временската рамка додека траеле пронаоѓањето и обидот за спасување на двајцата планинари. Стануваат очигледни пропустите во протоколите за спасување што довеле до фатални последици. Се придржувале ли планинарите на „Трансверзалец“ и водичот на турата до правилата за пронаоѓање и спасување изгубен планинар? Постојат ли вакви правила и кој ги пропишува? Зошто се непотребно потрошени првите два часа од моментот кога планинарите утврдиле дека им фалат двајца членови? Зошто грчките специјалци ги оставиле Калина и Алексадар цела ноќ на Кајмакчалан кога знаеле дека тој е жив, а за неа имале само претпоставка дека „веројатно“ веќе е почината, односно дека не покажува „знаци на живот и на чувствителност“?
Извор: Нова Македонија
