Дипломатскиот кор кој во Македонија ги претставува државите на т.н. Запад, од осамостојувањето до ден денес се однесуваат како „распашана команда“ нешто што стана особено очигледно и вулгарно во последните две години
Почетокот на вештачки креираната криза во Македонија започна откако лидерот на опозицијата Зоран Заев се обиде преку уцени и закани до премиерот на Владата на Р.Македонија Никола Груесвски, да издејствува таканаречен „мек пуч“ кој предвидуваше мирно повлекување на легално избрана власт која ги застапува интересите на повеќе од половина милион граѓани кои сметаат дека опцијата на Груевски и ВМРО-ДПМНЕ е подобра за земјата.
Груевски на овие закани одговори со јавно експонирање на намерата за нарушување на стабилноста во државата, јавно обелоденувајќи ја „шемата“ на Зоран Заев кој притоа како што тогаш изјави Груевски на прес-конференцијата од Владата на Р.Македонија, е инструиран од одредени странски разузнавачки и дипломатски служби кои во лидерот на опозицијата гледаат поволен терен за искористување во проектот за уривање на Македонскиот поредок.
Не помина долго, стана јасно кој стои позади потезите на Заев и неговиот „непознаник“ Верушевски.
Редица на амбасадори, предводени од оној на САД Џес Бејли, кој пак претходно беше главен сценарист и режисер на насилните протести на Таксим во Турција, во народот популарно беа наречени „чадор“ кој по секоја цена има намера да го заштити и да му помогне на Зоран Заев во голата борба за власт. И тоа, не затоа што Заев е спосоебен политичар, или затоа што неговата партија има добри проекти од корист за граѓаните, туку поради тоа што центрите на моќ на т.н. Запад ќе имаат во рацете марионетска влада со која потоа ќе можат да ги влечат конците за сите нас. Сувереноста и независноста во тој случај би биле (во одредени случаи и сега се) имагинарна категорија.
Она што сите нас, граѓаните не мачи, и се прашуваме зошто досега не е направено и покрај тоа што јавна тајна е кој ги надминува дипломатските овластувања е прашањето „Зошто досега овие дипломати не добија демарш?“
За ваквата одлука, Р.Македонија има исклучителна оправданост согласно меѓународно право, но и согласно сите морални и етички прерогативи.
Виенска конвенција за дипломатски односи (Vienna Convention on Diplomatic Relations), потпишана во Виена на 18 април 1961 година (United Nations Treaty Series, vol. 500, p.95), влегла во сила на 24 април 1964 година, и со истата се регулираат правата и обврските на дипломатите.
Член 41
1.Не засегнувајќи ги нивните привилегии и имунитети, сите лица кои ги уживаат тие привилегии и имунитети, должни се да ги почитуваат законите и прописите на државата кај која се акредитирани. Тие се должни, исто така, да не се мешаат во внатрешните работи на таа држава.
2.Сите службени работи со државата кај која се акредитира, а кои државата која акредитира и ги доверува на мисијата, мора да се водат со министерството за надворешни работи на државата кај која се акредитира, или со негово посредување, или со некое министерство за кое ќе биде договорено.
3.Просториите на мисијата не смеат да бидат употребувани за цели кои не се во согласност со функциите на мисијата така како што се определени со оваа конвенција или со други правила на општото меѓународно право или со посебни спогодби кои се во сила меѓу државата која акредитира и државата кај која се акредитира.
А.Митовски