Коронавирусот ја губи својата ефикансност на различни површини многу побрзо отколку што се сметаше порано. Добиените податоци покажуваат дека исчезнува од ткаените површини по 15 минути. Резултатите од студијата ги споделија специјалисти од Националниот истражувачки центар за епидемиологија и микробиологија Н. Ф. Гамалеја од Министерството за здравство на Руската Федерација. Извршени се студии за отпорност на вирусот на симулирана крпа, пластика, дрво, метал и керамички плочки.
Претходно е тестирана одржливоста на SARS-CoV-2 на експериментални површини. На пример, според Националниот институт за алергија и инфективни болести (САД), коронавирусот преживеал на пластичен и нерѓосувачки челик 72 часа и на картон 24 часа. Најкраткиот век на траење, од четири часа, се бележи на бакарна површина. Сепак, Светската здравствена организација постојано забележува дека сè уште има недоволни податоци за однесувањето на вирусот на инертни површини.
Руските научници укажуваат на фактот дека самото присуство на вирус на површината не значи дека површината е опасна и може да стане извор на инфекција. Истражувањата на експертите покажуваат дека и покрај долгорочната перзистенција на вирусот на површината, мерена со присуство на РНК, неговата способност да зарази со текот на времето е многу помала. Ова го утврдија научниците од Институтот Гамалеа преку специјални вирусолошки методи, недостапни за широк спектар на истражувачи.
За експериментална „инфекција“ на површините, истражувачите ја користеле таканаречената културна течност, која се подготвува со изолирање на вирусот од назофарингеалниот брис и потоа множење на живите клетки. Кога културната течност, што содржи вирус е подготвена, таа се пипетира на 1,5-2 квадратни сантиметри од секој примерок од тест материјалот.
Истражувачите го тестирале однесувањето на вирусот врз најчестите материјали, вклучувајќи керамички плочки, метал (алуминиумска фолија), дрво (иверка), пластика и ткаенина (крпа).
Според резултатите од експериментите, откриено е дека е откриено високо ниво на коронавирусна РНК на сите експериментални површини најмалку 6 часа. Но, виталноста, односно способноста за репродукција и зараза, исчезнуваат многу порано. Особено силно намалување е забележано по 2 часа за сите примероци.
Научниците откриле дека најбрзото намалување на инфективноста на вирусот е кога тој доаѓа во контакт со примероци од ткаенина (крпа) – потребни се само 15 минути. На второ место според деактивирачкиот ефект беше пластиката, за што се случи инактивација на вирусот во опсег од 30 до 120 минути, по што, според списокот, експертите ставаат: метал, дрво (иверка) и керамички плочки, за што се случи целосна деактивација во временски интервал од 120 до 360 минути. Во експериментите не беа користени средства за дезинфекција за да се испита инактивирачкиот ефект на самиот материјал.
Во исто време, РНК на вирусот САРС-КоВ-2 се задржува на сите опишани материјали, дури и по 6 часа изложеност, дури и кога самиот вирус веќе не е активен.
Истражувачите истакнуваат дека употребената течност за култура значително се разликува од природната човечка плунка, која природно излегува на површината. Меѓутоа, добиените резултати сепак можат да бидат корисни за понатамошни студии за зачувување на одржливоста на коронавирусот.
