Бомба на познат британски новинар – Досие Алиша Кернс, дали британските разузнавачи подготвуваат нова војна во Косово?

Познатиот новинар Кит Кларенберг објави текст кој претставува своевидно досие на британската пратеничка и претседателка на Комисијата за надворешна политика на британскиот парламент, Алиша Кернс, која со месеци има негативни ставови за Србија.

Текстот објавен на порталот „The Grayzone“ под наслов „Дали британските разузнавачи подготвуваат нова војна на Косово?“ го пренесуваме во целост:

„Никој во британскиот парламент не беше поагресивен во поттикнувањето етнички тензии во Косово од Алиша Кернс. Поблискиот поглед на нејзината евиденција открива разузнавачки врски и веројатно незаконски активности насочени кон промена на режимот.
По повеќе од две децении затворање очи пред бришењето на Србите во Косово, ЕУ и САД конечно се обидоа да го зауздаат ​​својот вазал, честопати осудувајќи, па дури и воведувајќи санкции кон Приштина.
Иако тривијални во споредба со казнените мерки што се применуваат за земјите каде што Западот бара промена на режимот, санкциите кон Косово беа незамисливи на почетокот на 2023 година. И Брисел и Вашингтон јасно му ставија до знаење на Албин Курти дека санкциите ќе бидат укинати доколку тој ги намали тензиите со српското население и ги реинтегрира во политичкото јато.
Курти, сепак, останува пркосен. Едно објаснување за неговата непопустливост може да биде премолченото охрабрување на британското разузнавање. Во британскиот парламент, ниту еден пратеник не беше толку отворен во осудата на санкциите против Косово како Алиша Кернс, шефица на Комитетот за надворешни работи на Долниот дом и близок сојузник на многу косовски претставници.

Кернс е ветеран специјалист за психолошка војна и британски разузнавач – офицер на МИ6. Дали нејзиното неодамнешно вклучување во јавноста во косовската криза може да биде искрата што конечно го запали вториот фронт на украинската војна во поранешна Југославија?

Британските „миротворци“ ја поставуваат основата за војна

Овој 4-ти јули Кернс одржа крајно воинствен говор во Парламентот. Таа наслика портрет на модерна Србија како центар на огромна мрежа на организиран криминал, дезинформации, тероризам и дестабилизација, која го вклучува Балканот и пошироко. Таа побара Лондон да преземе решителна акција. Кернс тогаш предложи лондонски мировни трупи во целиот регион, за да се спротивстават на наводните закани од Србија:

-Велика Британија има независен глас во петтата и меѓународна арена да им каже не на ЕУ и на САД. Можеме да им кажеме…се што правите е да им овозможите на автократите и, искрено, да ги охрабрите нашите демократски сојузници.
Централна точка во нејзиниот говор беше тврдењето дека терористичките ќелии контролирани од српската влада работат на дестабилизација на Косово, со помош на постојан проток на оружје и средства од Белград. Кернс тврдеше дека британската влада и мировната мисија на НАТО на Косово (КФОР) „добро знаат“ за нелегалната српска активност, но дека досега не презеле акција.

— Вооружени српски милиции кои дејствуваат на северот на Косово… Оружјето се шверцува преку границата од Србија до православните цркви со амбулантни возила. Кога нашите војници ќе станат свесни за тоа и ќе се обидат да добијат дозвола за да одат да ги добијат, дозволите траат предолго, рече таа.
Обвинението, кое никогаш досега не било јавно објавено од ниту еден западен функционер, предизвика големи негодувања во Србија. Само 24 часа откако Кернс ги изнесе своите наводи во парламентот, мисијата на КФОР категорично изјави дека нема докази дека оружјето се шверцувало во Косово од Србија. Истиот ден кога КФОР ја негираше нејзината приказна, Политико ја именуваше за една од првите 40 пратеници „најефикасни во обезбедувањето промени во политиката и поставувањето на агендата во Вестминстер“.
Како што ќе видиме, Кернс имаше застрашувачко и значајно влијание во другите театри на тајно војување, и преку операции што допрва треба да бидат објавени.

Активностите на Алиша Кернс во Сирија

За време на децениската сириска криза, британското разузнавање спроведе серија детални, тајни кампањи за информативна војна. Целта беше да се дестабилизира владата на Башар ал Асад, да се убедат Сиријците, меѓународните тела и западната јавност дека геноцидните милитантни групи поддржани од ЦИА и МИ6 кои ја ограбуваат земјата се „умерена“ алтернатива и да се преплават медиумите ширум светот со предлог пропаганда.

Ова беше изведено од плејада сомнителни изведувачи. Протечените документи што ги видел The grayzone покажуваат дека меѓу 2014 и 2016 година нивната работа била надгледувана и раководена од Кернс, под покровителство на ќелијата за комуникации за борба против ДАЕШ на Вајтхол.
Работата на Кернс на различни начини вклучуваше осмислување „комуникациска стратегија поддржана од премиерот за да се победи Даеш* и да се поддржи Сирија“, одговорите на Форин офис за психолошка војна на „руската воена активност“ во Дамаск и претставување на Лондон „на состанокот со министрите за надворешни работи“. , врвни верски водачи, невладини организации и странски војски од 15 земји. Како резултат на тоа, нејзиниот тим водеше „отворени и дискретни комуникациски кампањи“ во Велика Британија и Западна Азија.
За тоа време, Кернс доби три бонуси за „извонредна“ работа и беше номиниран за награда за Форин Офис. Интерните прегледи, кои не беа наменети за јавноста, беа многу помалку ласкави. Беше заклучено дека овие тајни пропагандни програми „биле лошо планирани, веројатно нелегални и чинеле животи“.

Изведувачите што Кернс ги надгледуваше обично беа високи воени и разузнавачки ветерани. Земете го на пример InCoStrat, кој беше основан од поранешни членови на британската војска и Ема ле Мезурие, сопруга на починатиот основач на сириските бели шлемови и поранешен воен разузнавач Џејмс ле Мезурие. Ема ле Месуриус призна дека е службеник на МИ6 и призна дека нејзината компанија спроведувала „операции со тајно влијание“.
Како шеф на ќелијата, Кернс ќе се состанува неделно со „поранешните“ претставници на МИ6 кои беа сместени во овие предни групи и „го имаа последниот збор за сè“. Би било крајно невообичаено британските разузнавачки агенции да му доверат на цивил да ја надгледува работата на нивните оперативци. Само ова јасно укажува дека таа не била обична вработена во Министерството во тоа време, туку всушност била службеничка на МИ6.

По претседавањето со ќелијата против ИСИС*, Кернс се преселил во групата Точлајт – уште еден британски разузнавачки фронт. Од 2017 до 2019 година, Кернс имаше позиција во Torchlight како „хонорарен консултант“ за „насилен екстремизам, контра-дезинформации, хибридна војна и програми за промена на однесувањето за владите, војските и невладините организации“.
Не е изненадувачки што компанијата била и продолжува да биде составена од поранешни високи шпиони и војници специјализирани за задачи како што се обука на репресивни влади во валканите трикови на ГЧК, шпионирање на палестинските бегалци и инфилтрирање на странски безбедносни и разузнавачки служби во име на Лондон.
Не е познато кога и како Кернс се вклучил со шефот на Белите шлемови Џејмс ле Мезурија, но таа рече дека е „горда“ што соработувала со него. По неговата мистериозна смрт во ноември 2019 година, таа го опиша како многу контроверзен, наводен основач на хуманитарна група, како „неверојатен“.
Кернс исто така напиша авторски текст за Хафингтон пост во април 2018 година, неколку дена по наводниот напад со хемиско оружје во Дума. Како и нејзиниот неодамнешен говор за Косово, текстот на Кернс беше јасен повик за интервенција на Западот.
Документите на Организацијата за спречување на хемиско оружје, кои подоцна беа обелоденети, во голема мера потврдуваат дека инцидентот во Дума бил измама организирана од вооружени опозициски групи кои очајни да спречат пораз. Независните истраги покажуваат дека Ле Мезурие имал голема улога во саботирањето на официјалната истрага за инцидентот.
Грејзон документираше како мрежа на оперативци поврзани со МИ6 го организирала и објавувала секој наводен напад со хемиско оружје во Сирија со специфична цел да го забрза сценариото на САД за „чизми на теренот“.

„Глобална Британија“ создава тајна армија за промена на режимот на Балканот

Повеќето нормални професионалци и политичари максимално јавно ги рекламираат своите достигнувања. Многумина дури и ги украсуваат своите достигнувања за да добијат наклоност кај идните работодавци, инвеститори или гласачи. Но, не Кернс.
Во октомври 2011 година, Кернс регистрираше компанија наречена Public Communications Ltd. Фирмата, на која таа беше единствена директорка, никогаш не поднела никакви сметки пред да биде ликвидирана во јануари 2014 година. Британскиот закон вообичаено налага дека овие реклами не можат да се избришат под никакви околности и мора да постојат 20 години по затворањето на компанијата. Но, записите за бизнисот се избришани од постоењето – уште еден навестување за врската MI6.

Сите снимки од интернет архивата на нејзината лична веб-страница пред 2020 година, кои опфаќаат две и пол години, се пренасочуваат на празна страница. Во меѓувреме, нејзиниот профил на Линкедин исто така е исчистен од какво било спомнување на нејзината кариера пред да стане пратеник, откако таа беше избрана во декември 2019 година.
Извештајот на локалните медиуми објавен за време на кандидатурата на Кернс за парламент таа година содржи некои детали, вклучително и дека таа била ангажирана во „хибридни воени интервенции“ низ светот, особено на Западен Балкан.
Иако целосниот запис за неговата работа во регионот останува непознат, Форин Офисот води кампања позната како „Глобална Британија“ на Балканот од 2018 година. Протечените документи поврзани со операцијата откриваат дека таа се занимава со подмолно влијание врз составот на локалните власти и правно и регулаторно опкружување за унапредување на интересите на Лондон.
Ова беше постигнато со прикриено финансирање на тајни врски на граѓански организации, невладини организации и медиуми. Голем дел од оваа работа беше спроведена под капата на „спротивставување на дезинформациите“, со посебен фокус на руските државни вести РТ и Спутник. Вистинската цел на овие напори е искрено наведена во протечениот документ кој се однесува на проектот „владеење на правото“ во регионот на ОК:

„Во контексти каде што елитните стимулации не се усогласени со нашите цели/вредности… може да биде потребен пристап кој се стреми да бара одговорност од елитните политичари… Можеме да изградиме односи и сојузи со оние кои ги споделуваат нашите цели и вредности за реформи… Од клучно значење е медиумите да имаат капацитет и слобода да бараат одговорност од политичките актери“.
Со други зборови, Лондон нема да толерира политичко противење на високо ниво на неговата агенда за Западен Балкан, а британското разузнавање е подготвено да преземе активни мерки за да го неутрализира секој локален отпор.
Србија беше клучниот регионален отпор идентификуван од Форин Офисот, поради високото ниво на јавна и политичка антипатија кон Британија. Огорченоста на локалното население беше директно поврзана со централната улога на Лондон во 78-дневното „хуманитарно“ бомбардирање на НАТО, што ја погоди Приштина во март 1999 година. Многу Срби го сметаа за лулка на нивната цивилизација, Приштина беше откорната од Белград преку воен напад. Затоа, се сметаше дека е неопходно британската разузнавачка служба да ја оспори негативната перцепција за Лондон во Белград преку психолошка војна. Ова ќе помогне да се обезбеди трајно одвојување на Косово од Србија под фасадата на напорите за изградба на мост во заедницата.
Операцијата наречена „Зајакнување на позитивниот мир во Косово и Србија“, чинеше пет милиони фунти меѓу 2020 и 2022 година. Неговата цел беше да ја зголеми поддршката за косовската национална влада меѓу Србите во северно Косово, убедувајќи ги да ја напуштат својата татковина и да прифатат поширок локален идентитет.

Ова требаше да се постигне со предизвикување на постојните „наративи засновани на идентитет“ и обезбедување на „социјални промени на национално ниво“ преку промовирање на „алтернативни наративи“ преку „национални и регионални медиуми и влијателни социјални медиуми“. Во секое време, улогата на Британија во заговорот беше строго чувана тајна. Организациите и поединците-учеснички потпишаа договори за необјавување и добија „брифинзи и инструкции“ за „како да се презентира финансирањето на проектот“ доколку се побара. Само оперативците на највисоките нивоа би имале идеја за вмешаноста на Лондон.
Надворешниот персонал кој управува со сметките на социјалните медиуми ги објавува гео-ознаките на проектот во „областа на целната популација“ и гарантира дека нивните активности се „внимателно калибрирани за да се осигури дека растот се смета за органски, а не како резултат на надворешно финансирање“. Тие постојано следеа како проектот се перципира на локално ниво, работејќи на идентификување на „било какви врски помеѓу проектот и владата на ОК“.
Според тоа, беше направен наменски план за евакуација, вклучувајќи „мерки за отстранување или уништување податоци, вклучително и хард дискови“, во случај планот да биде изложен на јавноста.

Британската влада го дели ставот на КФОР

Откако Кфор ја отфрли воинствената реторика на Кернс во парламентот, многу Срби ја обвинија дека намерно ги загрозува животите. Во Косово, ваквото злонамерно ширење гласини предизвика нераскажани крвопролевања во последните две децении.
Во март 2004 година, лажните локални медиуми ги обвинија Србите за намерно давење на три албански деца, што предизвика сеизмички бран на етничко насилство што кулминираше со масакр на речиси 20 луѓе, стотици повредени и уништување на многу православни цркви.
Подоцнежната истрага на ОБСЕ за убиствата заклучи дека „без непромислено и сензационалистичко известување… настаните би можеле да заземат поинаков тек“ и „можеби не го достигнале интензитетот и нивото на бруталност или можеби воопшто не се случиле“. Истрагата заврши со остро предупредување дека „во постетнички конфликтно општество како Косово, само пристрасно известување може да доведе до насилство“.
Како може специјалист за психолошка војна и експерт за Западен Балкан како Алиша Кернс да не бидат свесни за потенцијалните последици од нејзината антисрпска тирада?
Неколку фигури во британскиот дипломатски естаблишмент, и оние кои се многу поблиску до срцето на конфликтот, јасно ја препознаа запаливата природа на изјавите на Кернс.
На 17 јули, амбасадорот на Велика Британија во Косово, Николас Абот, категорично ги отфрли обвинувањата дека Српската православна црква е вмешана во шверц на оружје. Отфрлајќи го Кернс како обичен парламентарец, Абот рече дека британската влада апсолутно „го дели ставот на КФОР“. Дипломатот, исто така, ги отфрли сугестиите дека нејзината улога во комитетот за надворешни работи можела да и даде привилегиран, таен увид.

„Во однос на тоа конкретно тврдење, ние ги немаме тие информации“, рече Абот. „Немаме такви докази… Ова не се информациите што ги добила од владата на ОК. Ова не е информација што некако стигнала преку Форин Офисот“.

На друго место, Абот истакна дека „многу“ од она што го видел во Приштина јасно го потсетуваат на Северна Ирска. Таму, во текот на половина век долги „неволји“, разни шпионски агенции во Лондон водеа тајна војна која потсетува на „стратегијата на тензија“ спроведена од МИ6 за време на Студената војна во Европа, во рамките на операцијата Гладио. Британската влада беше во темнина за повеќето од овие активности.
Како такви, коментарите на амбасадорот можеби беа посоодветни отколку што сакаше – затоа што истото може да биде и на Косово денес“, објави „Новости“.