Бугарите сега ќе роварат и во Прилеп? Родната куќа на Димитар Талев се распаѓала, а никој не реагирал

Родното место на генијот на бугарската книжевност Димитар Талев е во опасност да се изгуби доколку бугарската држава продолжи да покажува рамнодушност и недостаток на национални сензибилитети. Наследниците бараат од бугарските политичари и државници да ја донесат единствената правилна одлука и да ја зачуваат родната куќа која сите наши сонародници ја сметаат за еден од најдостојните македонски Бугари, пишува БГНЕС.

Моја најголема желба е куќата на Димитар Талев да стане бугарска, да стане културен дом на Бугарија. Не можам да разберам зошто Бугарија спие. Можат и плакета да стават, ама Бугарија мора да е држава. Да се ​​покаже во светло на вистинска држава и да се поклони пред случајот со Димитар Талев. Нека се врати таму каде што почна. Ја напушти оваа куќа и Прилеп – нека се врати. И нека почива во мир неговиот дух.

Ова во ексклузивно интервју за БГНЕС го изјави Снежана Аческа, актуелна сопственичка на куќата на Димитар Талев во Прилеп. Денеска се навршуваат 124 години од неговото раѓање.

„Во моментов јас сум сопственик на куќата откако почина законскиот сопственик – мојот сопруг. Имам сериозни проблеми: Не избркаа од нашата куќа, нашата земја не избрка , кон која повеќе не се чувствувам како во земја во која сум роден и поради одредени луѓе се каам што сум родена. Моите проблеми се големи.Мојот сопруг почина тажен затоа што го избркаа од куќата каде што е роден и тоа многу е тешко.Не да кажеме кој не избркал-јас кажав каде што треба.Тој човек е во затвор во моментов и му посакувам да остане таму до крајот на својот живот.Целта беше да ја земе и тој да ја продаде.Не дозволив тоа да се случи, брзо реагирав и сето ова беше прекинато.Најголема желба ми е (куќата) да биде бугарска, да стане културен дом на Бугарија.

Тука се наметнува уште еден проблем: прашувам каде е Бугарија? Зошто спиеш?! Не можам да разберам зошто Бугарија спие. Го повторувам со години: Смешна е сумата за држава, а државата да не води сметка да собере минимум 100.000 евра за куќа со 10 соби, која може да се претвори и во хотел… Се создаде Фондацијата Димитар Талев, но повторно ништо не се направи. Луѓето не даваат пари. Мислам дека тоа е срамота. За Бугарија да има културен центар во центарот на Прилеп е голема работа“, рече Аческа и нагласи: Очекувам бугарската држава да дојде и да го купи. Ќе им ги дадам клучевите додека сум жив. Маж ми почина тажно и ми рече: Живеј за да го оствариш тоа што си го замислил.Еве, уште сум жив, наскоро ќе наполнам 72 години и барам бугарската држава да го забрза овој процес, бидејќи не знам кога ќе си замине.И оваа држава ми ги избрка децата-сите тројца се во странство,а јас останав сам.Барем да го завршам она што го почнав пред 20 години.Почнав со Стефан Данаилов и Прванов и до сега ништо не се случи.

На прашањето дали често доаѓаат луѓе од Бугарија да ја разгледаат куќата, Аческа одговори: Секако. Дојдоа цели автобуси или еден по еден, влегуваа, шетаа низ куќата. Сега веќе не пуштам никого зашто куќата се распаѓа – стара е куќа и ако не се одржува, а 10 години сме излезени од неа, веќе нема кој да ја одржува. Нормално е да почне да паѓа, можев да го поправам, но мораше да се остави едното или другото во него во автентична форма. Куќата остана автентична, но ќе падне ако почека уште малку. Почнува да капе од различни места, а ние да бевме во него, тоа немаше да се случи. За одржување на старата куќа потрошивме пари колку две нови. Нема кој да каже: Ме врати Снежана или свекрва ми. Свекрва ми ги пушташе сите внатре, а ние се чудевме зошто доаѓа толку многу луѓе. Тука беше директорот на гимназијата „Димитар Талев“ од Пловдив. И тогаш прашав: Ќе ми објасни ли некој зошто доаѓаат толку луѓе, зошто оставаат цвеќе на фонтаната, што се случува, што е причината за сето ова ? Мојата сопруга објасни.

Веќе на првото патување во Софија – а порано многу често патував, моите две снаи, сопругите на моите браќа се Бугарки, отидов во Плевен, поминав и низ Софија, каде што имам пријатели, од Славејков. Плоштад ги купив сите книги од Димитар Талев. Ги прочитав и разбрав за што се работи. Дури тогаш разбрав кој е Димитар Талев и колку е возвишено тоа што го пишува во своите книги. Бев воодушевен, особено Железниот фенер. И токму тоа ми даде повод да му се обратам на Стефан Данаилов. Се трудеше многу, но ништо не направи. Веројатно имало уште еден фактор што го отежнувало движењето на работите.

„Бугарија мора да биде земја. Таа мора да се покаже во светлината на вистинска земја и да се поклони пред случајот на Димитар Талев. Димитар Талев нека се врати од каде што тргна. Ја напушти оваа куќа и Прилеп – нека се врати назад. почивај во мир неговиот дух. Мислам дека откако ќе се врати, неговиот дух ќе најде мир“, рече и Снежана Аческа.

Share on Facebook

Tweet

Follow us

Save