Дали десницата ќе има двајца претседателски кандидати? Што мислат експертите?

Како зголемувањето на поддршката за десницата во Франција може да влијае на претседателските избори во таа земја е прашање кое се наметнува по истражувањето на јавното мислење кое покажува дека бројот на Французи кои ја поддржуваат политичката десница е значително зголемен во последните пет години.

Имено, резултатите од истражувањето на „Opinion Way“, спроведено во периодот од 23 декември 2021 до 10 јануари 2022 година, покажуваат дека 32 отсто од испитаниците се изјасниле дека ја поддржуваат десницата, а 11 отсто екстремната десница.

Ова е значително зголемување во споредба со слично истражување спроведено во декември 2017 година, кога 26 отсто од испитаниците се изјасниле дека се симпатизери на десницата, а 7 отсто на екстремната десница, пишува РТ.

Според истражувачот на Институтот за политички студии, Душан Гујаничиќ, трендот на поддршка на десницата во Франција е присутен најмалку во последните десет години, а процентите се дури и малку поизразени од оние што се прикажани во истражувањето.

Причините за ваквите тенденции нашиот соговорник ги гледа пред се во општествената реалност која широките народни маси во таа земја ја живеат со години, а која пред се се однесува на старите теми од францускиот политички живот – претераната имиграција и несигурноста во самата земја.

Како што вели, во тој контекст, важно е да се нагласи дека во Франција значително се ослободил јавниот збор во однос на периодот од, на пример, пред дваесет години и тогашните претседателски избори.

Тогаш, во време кога многу теми се уште беа табу во Франција, а цензурата и самоцензурата во голема мера владееше во медиумите, Жан Мари Ле Пен изненадувачки влезе во вториот круг.

Меѓутоа, денес можеме многу послободно да зборуваме за многу теми, па тоа успеа да допре до широките маси луѓе со тоа ниво на разбирање за конкретни проблеми како што се премногу имигранти во земјата и постојано чувство на несигурност, особено во големите градовите и предградијата. тоа повлекува и економски и социјални проблеми“, наведува Гујаниќиќ.

Процесот, вели тој, трае веќе две години и може да се капитализира на следните избори.

„Важен показател во таа смисла е фактот што на претседателските избори во април левичарските кандидати за првпат се појавуваат како апсолутни аутсајдери, луѓе кои немаат апсолутно никакви шанси да не победат, туку да влезат во вториот круг.

Според сите анкети, моментално најсилниот кандидат од левицата може да победи само десетина проценки. На пример, Жан Лук Меланшон, кој имаше завидна бројка на гласови на последните избори, сега не може да го повтори тој резултат.

„Мислам дека неговата политичка ѕвезда го достигна својот врв, а сите други кандидати од левицата, од кои во моментов се три-четворица, вклучително и градоначалникот на Париз, се движат во доменот на едноцифрени проценки“, објаснува нашиот соговорник.

Специфичноста на изборите што се очекуваат, посочува Гујаничиќ, ќе биде тоа што таканаречената „тврда“ десница ќе има двајца кандидати – веќе добро познатата Марин Ле Пен и Ерик Земура, политичка ѕвезда во подем.

„Ерик Земур е познат публицист и новинар, човек со широка општа култура и без влакна на јазикот, кој негува прилично провокативни ставови за многу прашања, но често е во право во однос на „дијагностицирањето на „некои социјални прашања или состојби.

Така, тврдата десница ќе има двајца силни кандидати, додека класичната десница, конзервативците и десниот центар за кандидат ќе го имаат Валери Пекрес.

Секако, тука е и актуелниот претседател Емануел Макрон, така што идниот победник треба да се бара меѓу тие четворица кандидати, додека ништо лево од центарот овојпат нема шанса да победи“, забележува Гујаничиќ.

Но, како што додава, кандидатурата на Ерик Земур со себе носи и опасност Марин Ле Пен да не влезе во вториот круг, бидејќи тие двајца претендираат за ист или многу сличен електорат.

Тие делат главно слични вредности и ставови за низа прашања, па останува да се види дали двојната кандидатура од „тврдата“ десница би можела да го загрози нивниот очекуван влез во вториот круг, бидејќи Марин Ле Пен редовно се појавува во претходните два изборни циклуси, во вториот круг“, вели соговорникот на Спутник.

Гујаничиќ потсетува дека за Франција е карактеристично што на голем број избори сега стана ситуација кога еден од кандидатите на „тврдата“ десница ќе влезе во вториот круг, се создава она што некои Французи го нарекуваат „санитарен кордон“. сите се обединуваат против тој кандидат, дури и оние кои не го симпатизираат кандидатот на власта или актуелниот претседател.

„Тоа беше случајот со Жак Ширак во 2002 година, кој потоа го победи Жан-Мари Ле Пен, како и со Емануел Макрон на последните избори, кој ја освои Марин Ле Пен во вториот круг. Значи, постои можност сега да се повтори вакво нешто, но останува да се види до каде во Франција може да функционира логиката на „санитарен кордон“ или „републикански фронт“ против кандидатот на „тврдата“ десница. имајќи предвид дека е во добро незадоволството на францускиот народ е доста изразено“, истакнува Душан Гујаничиќ.

Анкетата спроведена пред претседателските избори на 10 април е исто така откри дека 39 отсто од населението поддржува „моќен човек“ кој како шеф на државата „не мора да се грижи за парламентот или изборите“.

27 отсто од испитаниците сметаат дека воената хунта е добра форма на владеење, додека само 17 отсто од испитаниците признале дека го поддржуваат левото крило, а само 6 отсто екстремната левица.

14 отсто се нарекуваат центристи, а 20 отсто од 10.566 испитаници не се поврзуваат со никакви политички определби.

Share on Facebook

Tweet

Follow us

Save