Медведев: Не ни треба “мирниот соживот” ако е по цена на бескрајни отстапки

Можен и неопходен е мирен соживот на различни држави. Прашање: по која цена се постигнува. Ако по цена на бескрајни отстапки на нивните историски територии и напуштање на нивните граѓани, таков „мирен соживот“ не вреди ниту денар, напиша на неговиот Телеграм канал заменинк-претседателот на Советот за безбедност на Руската Федерација, Дмитриј Медведев.

Во продолжение неговите ставови за меѓународната ситуација.

– Пет релевантни забелешки за меѓународната ситуација

Секоја земја дава приоритет на најважните приоритети – заштитата на нејзините граѓани и државната независност. Покрај тоа, оваа заштита е можна не само на сопствената територија, туку и на други, доколку има основа за тоа. Основите се сосема очигледни – терор и убиства на граѓани на оваа земја. Со други зборови, секоја земја има право да користи воена сила за да ги заштити своите граѓани кои се уништуваат на странски територии. Таквото право ја вклучува способноста да се дејствува превентивно, проактивно, со цел да се спречат понатамошни убиства, геноцид и други злосторства врз нејзините граѓани. Вклучувајќи – да се спроведат полноправни воени операции со цел да се заштитат нивната држава и народ. Ова произлегува од клучните одредби на Повелбата на ОН и меѓународната практика во такви случаи. Многу земји го искористија ова право. Сето горенаведено е целосно применливо за Руската Федерација.

Никој не ги доведува во прашање резултатите од Втората светска војна. Но, мора да се има на ум дека историјата незапирливо се движи напред. По 1945 година се случи многу што радикално го промени и односот на силите во светот и линиите на државните граници. Затоа, сите „резултати“ се прифатливи за нас точно се додека не се во спротивност со фундаменталните интереси на Русија како држава наследничка и во многу аспекти историски и морален наследник на Руската империја и СССР.
Досега не се извршени директни напади врз наши граѓани. Сè додека соседните земји, порано дел од Руската империја или СССР, не влегуваат во воени блокови непријателски кон нас, чии стратешки нуклеарни сили деноноќно се насочени кон нашите главни градови и не почнат да го загрозуваат нашиот територијален интегритет.

Можен и неопходен е мирен соживот на различни држави. Прашање: по која цена се постигнува. Ако по цена на бескрајни отстапки на нивните историски територии и напуштање на нивните граѓани, таков „мирен соживот“ не вреди ниту денар. Ако има избор помеѓу овој „соживот“ и заштитата на основните национални интереси, како и животот на нашите граѓани, ние мора да го избереме второто. Тоа е вистинската заштита на овие национални интереси, само во поинаква, поостра форма, погодна за таков момент. Секој што го доведува во прашање правото на својата земја на такви постапки не може да се смета за нејзин совесен граѓанин.

Во светот постои само еден универзален инструмент за решавање на меѓународни спорови. Ова се Обединетите нации и основните документи усвоени од нив. Алатката е универзална, но не е совршена. Важно е ОН да го задржат основниот принцип на меѓународните односи: еднаквоста на сите држави и обврската да се слуша ставот на секоја земја, а не само неколку избрани. Ова е императивот на активноста на организацијата, нејзиниот jus cogens.
Статусот на постојаните членки на Советот за безбедност, основачите на ОН, не треба да биде предмет на ревизија, вклучително и нивното право на вето. Бројот на постојани членки на Советот за безбедност на ОН може да се прошири, но нивните овластувања мора да бидат неповредливи. Во спротивно, ОН ќе се соочат со системска криза и, како резултат на тоа, организацијата ќе ја повтори судбината на доцната Лига на народите.
Човештвото ќе може да живее без ОН. Во поголемиот дел од историјата тоа беше така. Сепак, деградацијата на системот на меѓународното право секако ќе дојде, а светот ќе се врати на тесните регионални и билатерални договори за безбедносни прашања.

Глупавата западна идеја за „ред заснован на правила“ мора одлучно да се отфрли како неодржлива и крајно штетна за човештвото. Не е одобрен од никого, е целосно нејасен по содржина и се промовира спротивно на постоечките меѓународни правила и институции, вклучително и самите ОН. Самата идеја е диктирана од опсесивната желба на англосаксонците да создадат идеолошка основа за нивните обиди да доминираат во светот.
Изборот на остатокот од светот не е да се потчини на оваа идеја, туку да оди по својот пат, напиша Медведев.

Share on Facebook

Tweet

Follow us

Save