Рамадани: Ме посрамотивте, но не заборавајте — и Груевски посрами многу Албанци, а денес шета низ Будимпешта

Писмо до оние што мислат дека стравот држи луѓе под контрола

Денес ми испратија писмо – наводно пријателско, но во суштина заканувачко.

Почитувана државна секретарка Јулијана, го разбирам вашиот немир и притисокот што се обидувате да го направите преку телефон. Но, како што се вели во филмот за Исмаил Ќемали: „Зошто не се молевте кога го апсевте, а сега се однесувате како добрата?“

Ве познавам добро веќе 16 месеци — залудно ви е.

Иако правно немавте право, бидејќи од денот кога се распишуваат изборите премиерот не може ниту да назначува, ниту да разрешува, ме разрешивте морално од институцијата. Сега останува само и правно да ме „разрешите“.

Но не ме боли што волкот ми ги изеде овците — ме боли што и кучињата од моето стадо му се придружија.

Ме оставивте без авторитет и кредибилитет да се појавам на работа и да ги поздравам моите инспектори и вработени.

Ме посрамотивте, но не заборавајте — и Груевски посрами многу Албанци, а денес шета низ Будимпешта.
Ставете прст на глава и размислете:

Оној што прави зло, завршува во затвор – во Будимпешта, во Тирана, во Москва или каде било.
„Волкот ја менува влакната, но не и навиките.“

„Вистината не се плаши, дури и кога е сама.“

Share on Facebook

Tweet

Follow us

Save