Рамелоу: Фашизмот е на пат да стане нормален во источна Германија

Фашизмот е на пат да стане нормален во источна Германија поради гласачите кои ја поддржуваат екстремно десничарската протестна партија АфД, предупреди Бодо Рамелоу, премиер на покраината Тирингија, каде што АфД моментално има 33 отсто од гласовите, многу пред сите нејзини ривали.

Имено, тој рече дека „има луѓе кои сакаат да ја вратат историјата назад“.

За време на говорот во хотелот Elephant, омиленото место на Хитлер, каде што веселата толпа некогаш го слушаше од балконот, тој рече: „Има луѓе кои сакаат да ги нервираат Берлин и Западна Германија и мора да направат нешто навистина застрашувачко што целата република ќе зборува и тогаш сите ќе мислат дека цела Тирингија е нацистичка“.

Рамелоу инаку е голем ривал на Бјорн Хоке, лидерот на огранокот на АфД во Тирингија, кој е познат по тоа што си поигрува со нацистички говор и е толку политички екстремен што германскиот суд пресуди дека легално може да се нарече „фашист“.

Понатаму, Рамелоу го обвинува Хоке за еволуцијата на AfD од партија основана за кампања против еврото во партија која домашната разузнавачка агенција на Германија сега ја смета за „контролирана од екстремистички фракции“.

– АфД е основана како западногерманска конзервативна партија, а Хоке успеа да формира „десничарски екстремистички елемент“ од огранокот во Тирингија – рече Рамелоу, кој посочи дека е многу опасно кога фашизмот станува нормален, односно кога се претставува со „пријателски лик“.

Некогаш сметан за контроверзен во рамките на АфД и познат по следбениците како „Хоке Југенд“, именуван по Хитлеровата младина, Хоке постепено се здобива со моќ и влијание додека итро се држеше настрана од националното раководство. Несреќниот Хоке ја предизвика првата возбуда во 2020 година, кога маневрираше со другите локални десничарски партии за накратко да го изгласа гореспоменатиот Рамелоу во Тирингија.

Германија беше огорчена од скршеното табу на соработка со екстремната десница, а последиците ја принудија Анегрет Крамп-Каренбауер, наследничката на Ангела Меркел како лидер на ЦДУ, да поднесе оставка.

Една година подоцна, Тирингија ќе се соочи со веројатно најодлучувачките државни избори во последните 100 години од германската политика, додека непоколебливата коалиција предводена од г-дин Рамелоу ќе се соочи со г-дин Хоке.

Тензиите ескалираа во Вајмар, живописен средновековен град длабоко во шумското село кое ги опфаќа најдоброто и најлошото од германската историја. Таму живееле Бах, Гете и Шилер, а Ниче таму починал. Токму во Вајмар беше основано уметничкото училиште Баухаус, а потоа беше затворено од истите граѓани кои го пречекаа Хитлер со раширени раце веднаш по излегувањето од затвор. Таму е потпишан уставот на краткотрајната меѓувоена Вајмарска Република, но и местото каде што се посеа семето за нејзино уништување кога нацистите ја извојуваа првата победа на националните избори.

На отворањето на уметнички фестивал минатата недела, уметникот Гинтер Уеке постави камења еден врз друг додека имињата од книгата на смртта на Бухенвалд се читаа на плоштадот пред градскиот театар. Организаторите на фестивалот повикаа на бдение во понеделник за да се заштити споменикот од маршот на екстремно десничарските активисти.

Рамелоу одржа говор за важноста да се запамети дека нацистите убиваат луѓе од цела Европа, но набрзо се појави човек во хулахопки со слики од листови канабис и почна да пцуе.

– Што треба да славиме кога овде имаме воен злосторник? Ти си проблемот – извикал човекот, кој подоцна бил идентификуван како осуденик за негирање на холокаустот.

– Кабинетот на канцеларот е најголемиот концентрационен логор во светот – врескаше додека го водеа полицајците.

Набргу потоа, обезбедувањето на г-дин Рамелоу почнало да дејствува за да го спречи жестокиот маж во неговите триесетти да се приближи до сцената.

Поддржувачите на АфД сакаа да го почувствуваат нивното присуство, спротивставувајќи се на конзервативните членови на ЦДУ кои агитираа во близина на градскиот споменик на Гете и Шилер.

– ЦДУ се леви екстремисти! – викна еден маж во свои седумдесетти години, кој не сакаше да го каже своето име. Тој додаде дека избегал од комунистичкиот логор на ГДР во 1982 година и бил огорчен од, како што гледал, левичарското преземање на цела Германија.

– АфД е единствената преостаната демократска партија. За почеток, сакам влада на АфД во Тирингија. Се ќе преврти наопаку – рече тој. Луис Обербек, 19-годишен активист на ЦДУ, кој беше навредуван од поддржувач на АфД, рече дека „многумина од нив не се заинтересирани за дебата, туку само да извикуваат навреди на минување“.

Поради наследството на еднопартиското комунистичко владеење во ГДР, „партиската лојалност е помалку стабилна или долго развиена и посигурна на исток отколку на запад“, вели Хајнц Бранденбург, политиколог. Ова, рече тој, се манифестира во „поголема нестабилност, префрлување меѓу партиите“.

АфД, рече тој, „не обезбедува простор само за гласачите на протести“ и нејзината база на поддршка во источна Германија не треба да се потцени.

– Нејзините гласачи знаат која е и каква партија. Тоа е прилично авторитарно и антиимиграциско, а чудно за теориите на заговор“, рече тој.

Според Рамелоу, ако АфД не успее да освои доволно голем дел од гласовите следната година за да ја преземе власта, може да се обиде да спречи други партии да можат да владеат.

– Сака блокада од 33 проценти, што значи злоупотреба и девалвирање на парламентот, претворање во антидемократски бастион кој не може да поставува судии – заклучи тој.