Уставот ни е бетер од фустанот на Пепелашка – “Хрватскиот” модел е замајување, пратеници ќе се обезбедат “милом или силом”

Уставот ни е бетер од фустанот на Пепелашка, крпеница до крпеница, а хрватскиот модел е само замајување на јавност бидејќи “тепачката” е за пратеници, не за модели за промена на Уставот, вели професорката Билјана Ванковска во објава на Фејсбук.

-“Читам расправи за најавената уставна промена и се нервирам. Ова веќе не е време за академска или стручна дебата. Помина тоа време. И фелата беше поразена – и на академски и на морален план.

Прво, Уставот ни е бетер од фустанот на Пепелшака. Крпеница до крпеница. Секој минувач може да побара да се смени под принуда, и ние ќе клекнеме заради „повисоки вредности“ или ЕУ бајка. Кога еднаш ќе го направиш тоа, после ти станува навика. Затоа, не очекувам изненадувања. Ова може да биде последниот клинец во мртовечкиот ковчег на Македонија каква што ја знаевме или посакувавме.

Второ, македонскиот народ (иако напишан погрешно со голема буква во Преамбулата, демек М ќе ни го отстрани пелинот) одамна не е конститутивен НАРОД. Во консоцијациски модел, државата е заедница на заедници (етнички во случајов), па така Македонците уште во 2001 капитулираа и ја споделија државноста со Албанците (третите се само привезок). Дури и ако тоа експлицитно не го пишува – механизмот на владеење е конструиран и функционира во пракса согласно барањата на консоцијацијата (power sharing). Таков е и изборниот модел. Менувањето на неговата логика би било повод за нов внатрешен бунт. Впрочем, Уставот е „заштитен“ дури од обиди за враќање кон граѓански модел со Бадинтеровото мнозинство. Затоа, тој е тврд устав, да потврд не може да биде. ќе станеме граѓанска држава (we, the people) тогаш кога тоа ќе го посака Груби со компанијата. (Али не го спомнувам како дел на старата гарда).

Трето, овие што се прават итри со нудење на хрватскиот модел, што не го предложат бугарскиот? (wink) Хрватска е етнички чиста држава, по етничкото чистење на Србите (кои од 12% станаа едвај 4%) во Олуја, па додавањето на 20-тина малцинства е шарена лажга. Ете, Бугарија не признава никакви малцинства. Ама никој не го гледа тој модел. Или грчкиот, на пример…

Затоа, да не се замајуваме: битката не е во концептите туку во бројката на пратеници што можат да ги „обезбедат“ (милом или силом) во наредните недели и месеци. Експертите само ќе дадат легитимитет на една срамна епизода од нашата државна историја. – вели Ванковска.

Share on Facebook

Tweet

Follow us

Save