НАТО ја демне Босна и Херцеговина и игра провидна игра против Србија- обвинуваат српски аналитичари

Бисера Турковиќ на средбата со генералниот секретар на НАТО не отиде како министер за надворешни работи на БиХ, туку како министер за надворешни работи на СДА. Таа е свесна дека нема понатамошна евроатланска интеграција на БиХ без експлицитно одобрение на РС, но свесно го игнорира тој факт.

Наводните стравувања на граѓаните на БиХ дека политичката криза во земјата станува се побезбедна, што Бисера Турковиќ му го посочи на генералниот секретар на НАТО Јенс Столтенберг на средбата во Брисел, е тропање на вратата на Алијансата. Во контекст на прашањето за проширувањето на НАТО, на кое РС експлицитно се противи, оваа порака, според соговорникот на Спутник, е фрлена на плодна почва.

Алијансата демне во БиХ, вели Турковиќ.

Две работи се фрапантни, посочува Александар Митиќ, научен соработник во Институтот за меѓународна политика и економија.
Прво, непочитување на Резолуцијата на Народното собрание на РС за воена неутралност, која е на сила веќе пет години. И второто, кое се однесува на изјавата на Бисера Турковиќ дека РС е фактор кој ги дестабилизира БиХ и Балканот, што се вклопува во матрицата според која српскиот фактор е нарушен и како таков мора да биде притиснат од Западот, пред се НАТО.

„Ваквите пораки паѓаат на плодната почва на НАТО, каде што постои желба да се деблокира процесот на евроатлантска интеграција и да се забрза влезот на БиХ во НАТО. Знаеме дека со години се формира сликата за српско-руската соработка како хибридна закана за БиХ и за Балканот и во тој контекст ја гледаме соработката што Милорад Додик ја има со Руската Федерација. Пречките за плановите на НАТО не се само на Додик, туку и на другите релевантни партнери во Бања Лука и на повеќето луѓе во РС“.

Лојални НАТО сојузници
Посетата на Бисера Турковиќ на Брисел е апсолутно надвор од Уставот на БиХ и надвор од нејзините надлежности, категорично изјави Милан Тегелтија, правен советник на српскиот член на Претседателството на БиХ, Милорад Додик. Тоа е нејзиниот независен изглед, смета таа, што не ја претставува надворешната политика на БиХ, бидејќи таа политика ја води Претседателството на БиХ, кое не и дало наредба или согласност за такви постапки. Според Тегелтија, на овој начин политичко Сараево се обидува да ја стави приказната за враќањето на надлежностите на РС во контекст на борбата – за и против НАТО – истовремено препорачувајќи се како верен сојузник.

„Нивната намера е да го заинтересираат НАТО за земјите-членки да не вршат притисок врз РС, во смисла да се откажат од враќање на надлежностите, односно да ја дефинираат како непријател. Транспарентна и јасна игра која непогрешливо се вклопува во пошироката слика за континуиран притисок врз РС“.

Борбата за конститутивност

Тој смета дека пораките што Турковиќ им ги испраќа на претставниците на НАТО треба да се анализираат во контекст на процесот поврзан со Изборниот закон, кој ќе го покаже вистинското лице на бошњачката политика.
„Тие не сакаат никаков договор. Во моментов и Србите и Хрватите се борат за уставност, Хрватите за таа гола рамноправност и зачувување на статусот на уставност, а Србите за да не влезат во фазата во која моментално се наоѓаат Хрватите.

Ова не е бенигна работа, бидејќи постои закана од можен бојкот на изборите од страна на хрватските политички партии собрани во хрватското Народно собрание. „Ова сигурно дополнително ќе ги комплицира односите во БиХ“, рече Тегелтија, додавајќи дека Сараево сега го споменува четвртиот народ во БиХ, граѓани кои сочинуваат 95 отсто од етничките Бошњаци.
Во целина, Западот, особено неговиот англосаксонски дел, е целосно на страната на бошњачкото политичко раководство, заклучува Тегелтија, оценувајќи дека оваа политичка симбиоза доведе до криза во која моментално се наоѓа БиХ.

Силен консензус во РС за евроатлантските интеграции
Прашањето за проширувањето на НАТО и третманот на оние кои се против тоа како фактор што ја дестабилизира безбедноста во Европа не е скорешна, но Митиќ не очекува премногу од НАТО, кој е преокупиран со ситуацијата во Украина, целото политичко и воено внимание е насочено .

„Се чини дека НАТО, освен политичкиот притисок што доаѓа преку изјавите на функционерите, секретарите и земјите-членки, во овој момент нема можност да направи нешто повеќе, ниту пак има намера да користи други инструменти. Се чини дека постоечкиот притисок е доволен и дека ќе продолжи систематски во обидот на НАТО да го скрши отпорот на РС за понатамошна евроатланска интеграција на сите можни начини“.

Според Митиќ, овие притисоци не го намалуваат просторот за маневрирање на РС. Според неговото мислење, тоа зависи исклучиво од силата на позициите на РС за евроатлантските интеграции.

„Постои силен консензус за тоа прашање во самата РС. Се разбира, важна е поддршката на Руската Федерација, како и поддршката што доаѓа од Народна Република Кина, која исто така се противи на проширувањето на НАТО, за што беше разговарано на неодамнешната средба меѓу Кси Џинпинг и Владимир Путин во Пекинг“.

Share on Facebook

Tweet

Follow us

Save