Се јави Дугин: Кина е свесна дека Русија го презема ударот на себе, нашата војна е и нејзина војна

Посетата на претседателот на Народна Република Кина на Москва се гледа пред се како симболична во светот, пишува рускиот геополитичар Александар Дугин за порталот „Катехон“. Затоа, не случајно на оваа средба на лидерите на Кина и Русија и претходеа програмски придонеси од самите актери. Путин опиша како гледа на односите со Кина.

Генерално, ставовите на двајцата светски лидери се совпаѓаат: Кина и Русија се блиски стратешки партнери, кои ја отфрлаат хегемонијата на современиот Запад и постојано се залагаат за мултиполарен свет.

Кина и Русија против Западот, мултиполарност против униполарност

И Си и Путин, забележува Дугин, претставуваат идентична слика за светот во нивните текстови. Таа слика е веќе мултиполарна, а Кина, Русија и колективниот Запад се вистински и различни полови. Во исто време и двајцата лидери нагласуваат дека ниту Кина ниту Русија не сакаат да го наметнат својот модел на другите, признавајќи го правото на секоја цивилизација да се развива според сопствената логика и да стане полноправен пол со суверен вредносен систем.

Западот одржува сосема спротивна позиција и не се откажува од надежта дека ќе го спаси униполарниот модел, кој самиот е целосно дискредитиран, само еднаш, од либералната идеологија, системот на родова политика, неограничената миграција, постхуманизмот… Русија и Кина едногласно ја отфрлаат западната хегемонија и ја објавуваат нивната непоколеблива волја за изградба на демократски, вистински слободен и мултиполарен свет.

Средбата меѓу Кси и Путин во Москва ќе го запечати документот за ерата на мултиполарност

Двајцата лидери го истакнаа позитивното значење на планот предложен од Пекинг за решавање на украинскиот конфликт. Кси уште еднаш ја спомена потребата од мир, а Путин ги прифати предлозите на Кина како рационални. Друга работа е што Западот и нацистичкиот режим во Киев категорично го отфрлија планот на Си. Затоа, малку е веројатно дека ќе биде од некоја голема важност. Но, самото негово постоење и начелниот договор меѓу двете големи сили е веќе голема работа.

Лидерите на Русија и Кина генерално на ист начин го толкуваат конфликтот во Украина и ескалацијата околу Тајван, обвинувајќи ја за конфликтот агресивната и провокативна политика на Западот.

Како се доживува посетата на Си во Москва

Треба да се кажат неколку зборови за тоа како се доживува оваа посета во Москва. Ставот што преовладува генерално е во согласност со програмските тврдења на нашите лидери. Тоа е декларација за мултиполарен свет, заснован на блискиот геополитички и цивилизациски сојуз на Кина и Русија, подготвен да се спротивстави на секој притисок од хегемонистичкиот Запад и да понуди да се приклучи на мултиполарниот клуб на други цивилизации – исламски, индиски, африкански, латински. Американската, а во иднина и Западот – ако се западне, елитите се откажуваат од глобализмот и униполарноста.

Договорот за план за мирно решавање на конфликтот во Украина ја истакнува блискоста на нашите ставови, иако, бидејќи Западот и режимот Зеленски целосно го игнорираат кинескиот проект, малку е веројатно дека тој ќе има вистинска димензија во блиска иднина. .

За Москва посетата на претседателот Кси е особено важна во овој момент. Тоа покажува дека големата сила – Кина, воопшто не се солидаризира со обидите за изолирање на Русија на меѓународната сцена, како што се обидува да го направи Западот и дека односите меѓу двете земји и народи се на историски врв.

Отприлика вака одговорната руска професионална заедница ја доживува посетата на Кси Џинпинг. Ова е симболичен гест на воспоставување мултиполарност, а го претставуваат двајца светски лидери кои целосно се согласуваат меѓу себе за главните параметри на иднината.

Различни гласови во Русија

Меѓутоа, во Русија се слушаат други гласови. Понекогаш може да се слушне мислењето дека Кина си игра своја игра, дека всушност нема да и помогне на Русија во директната конфронтација со Западот и дека е подготвена да влезе во одделни преговори со Вашингтон. Според овие мислења, кинеската економија е премногу зависна од западните пазари, а самата Кина се уште не е подготвена за фронтален конфликт со Западот, поради што ќе се обиде да го одложи или избегне. Главната причина за таквите „стравови“ е неподготвеноста на Кина да и пружи воена помош на Русија.

Овие стравови, забележува Дугин, може да се објаснат со фактот дека многумина во Русија не ја разбираат особеноста на кинеската политика, која се состои од намерно пресметување на многу различни опции и се заснова, пред сè, на заштитата на националните интереси на Кина.

Руските набљудувачи, кои се плашат од кинеското предавство, не ја разбираат кинеската стратегија, „кинескиот сон“, кој е насочен кон просперитетот на социјалистичкиот систем, конфучијанската империја и изградбата на хармоничен систем на меѓународни односи.

Денес Русија е во подиректна конфронтација со Западот. Кина е длабоко свесна дека Русија го презема ударот врз себе, дека нашата војна е и нејзина војна, односно дека Русија и дозволува на Кина да избегне војна, да ја одложи. „Кинескиот сон“ е возможен само со целосен геополитички и цивилизациски суверенитет на Кина, и затоа е неспојлив со западната хегемонија и либералната диктатура. Затоа, Кина ќе биде на страната на Русија, не само од опортунистички причини, туку поради нејзината стратешка ориентација кон целосна независност.

Во исто време, не треба да очекуваме Кина да преземе премногу драстични чекори во воената поддршка за Русија. Тоа би било целосно не-кинеско. Но, постојат многу други начини да му помогнете на пријател во тешка ситуација.

Друг тип на критика на руско-кинеските односи поаѓа од фактот дека Кина е економски и демографски гигант. Зближувањето на Кина со Русија веднаш ќе ја претвори Русија во помал и зависен партнер, чии земји и ресурси може да изгледаат како лесен плен за Кина која брзо се развива. Овој страв е логичен, но во пракса овој став се сведува на фактот дека Кина би било подобро да го претпочита Западот. И тука завршува оваа логика.

Ние сме во војна со Западот, но ние сме пријатели со Кина. Во односите со Русија, Западот инсистира на целосно потчинување на западните либерални елити. Кина не наметнува ништо и нејзината стратегија е целосно транспарентна и рационална, пишува Дугин.