Ќе ја делат како Македонија во 1913? Западот ја пушти Украина низ вода

„Украина може да постигне мир само ако отстапи дел од својата територија на Русија“, изјави Јенс Столтенберг, актуелен генерален секретар на НАТО. „Единствено прашање е каква цена сте спремни да платите за тој мир, колкава територија сте спремни да жртвувате, колку независност, суверенитет, слобода или демократија. Тоа е многу сложена морална дилема“, објасни тој, додавајќи дека Алијансата е подготвена да го поддржи режимот на Владимир Зеленски, но и дека ќе направи се што е потребно за да се избегне отворен конфликт со Русија.

Хју де Сантис, кој некогаш беше задолжен за контрола на западната воена алијанса во администрацијата на американскиот претседател Роналд Реган, има слично мислење: Сепак, вреди ли сето ова за уште поголема несреќа, можноста војната да се претвори во хемиска, па дури и во нуклеарна? Вашингтон мора да го убеди Киев да започне преговори со Москва.

„Воената победа на армијата на Володимир Зеленски не се гледа „ни на мапите“ и преговорите се единствениот реален излез“, заклучува Де Сантис. специјалните операции Москва истакна неколку од нејзините клучни цели – останување на Крим под руски суверенитет, значителна автономија за Донбас, воена неутралност, демилитаризација и денацификација на Украина. Досегашниот тек на војната покажа дека поставените цели се остварливи.

На страната на изјавата на Столтенберг и Де Сантис, забележливо е дека општата слика за војната во Украина се повеќе се менува. Почетниот притисок на Вашингтон врз европските сојузници да го поддржат Зеленски очигледно беше темпиран навреме, бидејќи големото прашање е дали тој ќе биде подеднакво успешен во сегашните околности. Сè што беше направено „бум“ пред едвај три месеци – гласни осуди на руската агресија, прекинување на политичките, социјалните, културните, спортските контакти со Москва, па дури и невообичаено жестоките економски санкции – во меѓувреме се вратија на Запад како бумеранг.

Се погласни се коментарите во светските медиуми дека Зеленски не е човек со кој Русија би можела да склучи договор кој не би се сведувал на безусловна капитулација на Украина. Ваквиот крај би бил голема шлаканица за Западот, а особено за САД, кои вложија, а се уште инвестираат милијарди долари во случувањата овде. А за фактот дека поранешната советска република е само „бојно поле“ во војната на великаните, сведочат и последните изјави на некои аналитичари во Вашингтон, според кои целта на САД не е „ослободување на Украина од напаѓачите“, туку намерата да го направи овој конфликт што е можно поскап.

Западот веќе брза да го најде вистинскиот начин да стави крај на украинската драма. Некои кругови во Лондон предлагаат создавање на нов воен сојуз во кој покрај Велика Британија ќе бидат вклучени и Полска, Литванија, Летонија, Естонија, Украина, а можеби и Турција. И сето тоа со добронамерен поглед на САД. Тоа би било еден вид политички, економски и воен сојуз, практично, алтернатива на ЕУ, која Британците неодамна ја напуштија доброволно. Забележливиот пропуст од целата приказна на силни играчи, како Германија или Франција, недвосмислено укажува на желбата и потребата на Лондон и Вашингтон да си ги вратат видно разнишаните позиции на Стариот континент.

Во исто време, францускиот претседател Емануел Макрон предлага создавање заедница на држави кои споделуваат заеднички демократски вредности и чии членови би можеле да станат држави (вклучувајќи и нас на Балканот) кои во моментов се само кандидати за членство во ЕУ. Овој сојуз не би бил алтернатива на унијата, ниту би го заменил Советот на Европа или Организацијата за безбедност и соработка во Европа. За предлогот на францускиот претседател треба да се разговара на 23-24. јули на самитот во Брисел.

Се чини дека е се поблиску времето кога генералите ќе бидат сменети со политичари. Останува непознато кој ќе му се спротивстави на рускиот претседател Владимир Путин во име на Украина. Нема сомнеж дека Киев многу размислува за тоа. Според некои аналитичари, решението би можело да биде прифаќање на независноста на Донбас (претходно потврдена со референдум таму), така што на плоштадот Зеленски ќе излезе еден од претставниците на новоформираната заедница, што ќе му овозможи на Путин да се тргне настрана и докаже уште еднаш дека против Украина не се водела војна, туку „специјална операција“.

Кога сè ќе заврши, резултатот ќе биде како што многумина предвидуваа пред сто дена. Русија се прошири до Донбас, а можеби и до целото црноморско крајбрежје на Украина, ја зајакна меѓусебната недоверба меѓу европските земји и Западниот Атлантик, создавањето паралелни институции, новото акумулирање на бирократијата, проблемите со дојденците од Украина, општ пад на стандардите…

Share on Facebook

Tweet

Follow us

Save