Биљали e во дилема: Дали Албанците да продолжат со Македонците кои имаат ,,расипан ментален код”

Секој што очекуваше дека во политиката ќе тече само млеко и мед, веројатно треба да биде пчелар или овчар, но не и политичар. Мора сериозно да размислиме дали ќе продолжиме да губиме време и луѓе со овој расипан ментален код.

Пишува: Мерсел БИЛАЛИ, Гостивар

„Северна Македонија е проколната земја“, често ми вели еден мој пријател, „така што добри работи тешко се случуваат“. Всушност, од 16 земји од Источна и Југоисточна Европа, Северна Македонија беше втора најразвиена во регионот, по Словенија. И по 32 години таа продолжува да изгледа како дете родено со физички и психички недостатоци, така што дури и родителите се чувствуваат уморни и депресивни. За жал, оваа земја и по толку години независност се уште боледува од детски болести. ВМРО има вроден, шовинистички, негативен и кавгаџиски ментален код, како замена за нормалното, и го носи најголемиот дел од товарот за хаотичната состојба во државата (без амнестија за другите партии, кои имаат само малку повеќе реторичко добро). Тие немаат ни основни познавања за тоа што значи да се испорача операционализирана програма за економски развој што вообичаено би им ја освоила моќта. Во отсуство на ова, цело време ја „спасуваат“ државата загрозена од никој! Измислуваат разни светски, регионални и домашни заговори, кои се фокусираат на Северна Македонија! Таа партија, во целосна смисла, до денес не реши ниту едно важно политичко прашање.

Отпрвин, по осамостојувањето, не сакаа Албанци во владата! Потоа, една година го блокираа конституирањето на општините во Тетово и Гостивар. Три години подоцна, тие организираа 46-дневен марш против идејата на тогашната влада за формирање на педагошки факултет на албански јазик. Во 2008 година златната шанса да стане членка на НАТО и да започне преговори со ЕУ беше отфрлена само со козметичка промена на името „Република Македонија“, додавајќи го зборот „Скопје“ во заграда! Подоцна, со помош на измислената историја, нѐ вратија во дремка од антиката и моравме да се разбудиме крвави на 27 април. Повторно ситуацијата ја спасија некои „непријатели“ од Брисел и Вашингтон. Политичкото лудило на ВМРО продолжи со Договорот од Преспа, кога државата повторно беше доведена на работ. Едвај пак го спасија некои „непријатели“!

Нивната хаотична акција продолжува и сега, сечејќи ја главната гранка каде што лежи цела држава! Со лаги, измислици и тешка манипулација создадоа атмосфера дека нашите главни спасители се наши главни непријатели! Јазикот, идентитетот, достоинството, рамката за преговори, протоколот и се што е поврзано со оваа тема се производи на ѓаволот! Раководството на ВМРО повторно јава бесен коњ кон опасен кањон! Наскоро ќе ги видат резултатите од игрите кои им припаѓаат само на великаните. До Кремљ, ако не си ја завршил работата, твоето место е априори во кањонот. За жал, антизападната кампања сега вклучува многу луѓе за кои се сметаше дека немаат разум и разум, но можеби војводството е посилно од умот и разумот. Секако, на руската салата и недостигаше добар вкус, па можеби затоа некој мораше да ангажира интелектуалци, поранешни политичари, невладини организации итн. Така, како на руската салата да и е даден некој вкус, но што всушност е само отров. Сега е познато дека оваа кампања е во режија на оската Москва-Будимпешта-Скопје. Прашање на време е кога многу работи ќе бидат на повидок. И, да не се чудиме еден ден да избие црн чад од „белиот дворец“. Докажано е дека евтините политичари создаваат скапи трошоци.

Се игра за зло, па и тоа со голема умешност. Прилично примамливо и логично звучи тезата дека Бугарија, која меѓусебно не го признава македонското малцинство, туку бара бугарското малцинство да биде внесено во Уставот! Ама нека се прашаат малку. Зошто на ова не инсистира ниту силна Турција, која е петта сила во светот по воена моќ, кога во Бугарија живеат над 17 отсто Турци?! Овде ви треба прст на глава! Одговорот лежи во политичката прагма, која е алфа и омега во политиката, која за наша жал е равенка со многу непознати! Со години работиме во стилот „што е на памет, што има во двор“ и секогаш завршуваме во канал! Сегашното раководство на ВМРО како да лета над маглите или да чекори низ црните, густи магли на земјата! А, во тие опасни летови ја земаат и државата! Ако не знаат што е политика и држава, нека се поздрават и со двете, барем ќе им биде логична заслуга. Денес во ВМРО можеме да наброиме десетина луѓе кои се одлични политичари и кои знаат да пливаат во диви води и кои, за жал, сè уште не се во ниту една игра. Но, се чини дека доаѓа нивното време. Нивното сонце сега изгрева, додека ова заоѓа? Тогаш ВМРО ќе стане влада, дури посакувана од многу граѓани. Но, тоа не е можно со ваков политички оркестар предводен од скршена прва виолина и многу гласни труби!

Може да има илјадници изговори, но има само една вистина – Северна Македонија дефинитивно не го оправдува своето постоење, бидејќи основните фактори немаат државен капацитет. Политичарите стануваат државници кога си ја спасуваат државата и народот, па макар и самите да се изгорат. На Френклин Рузвелт не му беше воопшто лесно да се спротивстави на целокупното американско изолационистичко расположение за да ги вовлече САД во војна против фашизмот, каде што милиони млади луѓе загинаа во име на светскиот мир. Де Гол мораше да му даде независност на Алжир, иако два пати го ризикуваше животот. Садат и Бегин се договориле на тешки преговори со посредство на Џими Картер, а првиот поради тоа дури и го загубил животот! Вучиќи го подготвува теренот за конечно решение на косовското прашање. И, безброј примери на храбри одлуки. Во меѓувреме, ВМРО се поистоветува со кукавици и кукавици. Ниту една здрава политичка одлука нема врска со оваа партија. Ниту сега, кога со Бугарите е потешко да се договориме за мрачното минато отколку за светлата иднина! Во тешките одлуки или сте државник или кукавица. Нема трето. Впрочем, бесрамно беше фрлена шовинистичката етикета дека сето ова е направено за Албанија, а всушност оваа држава остана заложник на срамот на оваа држава.

Што може да донесе референдумот?

Референдумот е глупост. Тешко е да се организира обврзувачки, бидејќи има правни пречки, но неговите ефекти ќе бидат од дневна политика. Во спротивно, Северна Македонија ќе докаже дека не може да постои. Покровители го сочуваа во времето кога соседните држави беа непријателски расположени, но денес распаѓањето на оваа држава, која не го сака животот, може многу лесно да се направи. Големите играчи на светот сега им горат под нозе поради големи проблеми. Тие не можат и нема да сакаат да се занимаваат со нас долго време. Ако Мицковски мисли дека вака ќе победи на изборите, некој нека му каже дека ќе ја изгуби државата. Во политиката работите не одат според умот на некои склеротични луѓе, па макар и да се нарекуваат академици, кои мислат дека планетата е создадена поради Македонците. Се виде колку од нив јавале на Тројанскиот коњ по повод Договорот од Преспа! За жал, сè уште само во Северна Македонија и Северна Кореја, академик, без да знае за што зборува, прогласува „предавници“, термин кој во нормалниот свет одамна е фрлен во ѓубре.

Пораки за среќа доаѓаат и од Србија. Барем нека го слушаат Вучиќ, кој има сто пати повеќе причини да биде со Москва, кој ги моли Македонците „како браќа“ да го свртат тркалото кон Брисел, затоа што е важно „вагоните да се стават на европските шини и потоа проблемите ќе се решаваат еден по еден“, од станица до станица, како и за сите други.

Рака на срце, Албанците отсекогаш ги прифаќале западните сигнали за зачувување на оваа држава. Но, ако природниот чинител на оваа држава не го сака ова, зошто Албанците ќе треба да го носат тој товар?! Партиите од македонскиот блок во овие 30 години, во име на некаква национална „гордост“ ја оштетија државата, но и нас како албанско население, кое е веќе половина во оваа состојба. Значи, ако продолжиме со старото, губење време е и секое друго губење ако продолжиме и по секоја цена да ја спасиме државата што сака да се самоубие. Џорџ Чепмен би рекол дека: „Кога води играта со гордост и ароганција, неизбежно следи наведнат пораз“.

Цел свет оди напред, освен нас!

Додека губиме време на историјата, дури и примитивните векови ја прифатија иднината. Дури и дивата Африка се промени, но не и во Аси! Денес таму има силни светски брендови – „Russell Company“, како дел од „London Stock Exchange Group“, светски познатиот синџир „Walmart-Massmart“, како и гигантите „IBM“, „Bharti Airtel“ и многу светски економски лидери.кои се модерна локомотива за друга Африка. Дури и Гана, Боцвана, Мозамбик, Ангола, Танзанија, дури и Етиопија, сега станаа нормални држави, додека ние засекогаш сме заробени во канџите на некој примитивен патриотизам. Дури и во наша близина се случуваат моќни промени. Просечната плата во Србија сега е околу 650 евра, додека во 2000 година, кога просечната плата кај нас беше околу 220 германски марки, во Србија беше само 47 марки, бидејќи требаше да се плати цената на лажниот патриотизам на Милошевиќ. Сега тие решаваат стопати потешки проблеми од нашите. Секој што очекуваше политиката да тече само со млеко и мед, веројатно треба да биде пчелар или овчар, но не и политичар.

Мора сериозно да размислиме дали ќе продолжиме да губиме време и луѓе со овој расипан ментален код. Никој нема

Share on Facebook

Tweet

Follow us

Save