Го yбиja бидejќи нe можea дa гo ocyдат: Шokaнтни обвинyвања oд cопругатa на Mилошевиќ во поcледното интеpвју

Мира Марковиќ, сопругата на поранешниот претседател на Србија и СРЈ, Слободан Милошевиќ, во своето последно интервју откри зошто мисли дека е убиен и зошто сопругот се разликувал од другите притворени.

– Имаше сосема поинаков третман. Светлата во неговата ќелија беа вклучени ноќе со месеци, а камерите постојано работеа. Светлата повремено се исклучуваат, а потоа повторно се вклучуваат. Но, камерите никогаш не престанаа да работат. Тие беа присутни и во просторијата каде што тој добиваше посети. Кога дојдов, еден од службениците на Трибуналот секогаш беше присутен на нашите состаноци. Само јас имав право на посета три дена. Сите други имаа право повеќе денови. Подароците што му ги донесов, на пример, за роденден, му ги презедоа и му беа предадени по неколку дена, но половина од нив оценија дека не одговараат на правилата што важат за затворот – изјави Марковиќ.

На прашањето дали сè уште останува на своите тврдења дека Милошевиќ бил убиен во Хаг, Мира Марковиќ рече:

– Слободан е убиен во Хаг. Дојде во Хаг болен од срце. Не бил лекуван, освен што периодично бил прегледуван од општ лекар, вработен во затвор и како терапија му бил даден лек против грип – парацетамол. Со текот на времето се чувствуваше полошо. На негово барање двапати бил прегледан во болницата во Хаг. Долго чекаше одговор на барањата за да оди таму, а потоа уште подолго чекаше извештај од болница – дијагноза и можна терапија. Во меѓувреме, тој се повеќе се разболуваше, но сепак се подготвуваше за судењето и секој ден одеше на суд како да е најздравиот на светот.

Таа рече дека Милошевиќ имал на располагање три и пол милиони страници на англиски јазик, за што ќе му требале повеќе од дваесет години да ги прочита на српски.

– Не знаеше ништо за лекот што го прима. Затворскиот чувар ќе му ги донесе и тој мораше да ги испие во негово присуство. Секој пат, тие лекови го влошуваа здравјето. Кога тимот на меѓународниот совет конечно дошол да го прегледа во 2006 година, утврдиле дека неговото здравје е сериозно оштетено и дека е неопходно болничко лекување. Владата на Руската Федерација даде согласност за лекување во Москва. Но тоа барање судот го одби на 24 февруари 2006 година – рече Марковиќ.

Осврнувајќи се на тврдењето дека Милошевиќ бил убиен во Шевенинген како сериозно обвинение, Марковиќ за мотивите на Трибуналот рече дека првата фаза од судењето, судскиот процес во кој се испитуваат 296 сведоци, „главно албански лажговци и некои српски измамници“, била триумфална, дури и според до сите светски медиуми, а јасно беше дека само следната фаза, одбраната, кога соговорниците се различни луѓе, ќе биде дебакл на судот.

– Преземени се мерки на дополнително исцрпување за да не се случи тоа. Тој доби три месеци да ја подготви одбраната. Многу слободни и здрави луѓе подготвуваат тужба против него, барем од 1999 година, а според некои извори и од 1994 година, а одбраната ја подготвувал сам, болен и во затвор. Јасно беше дека не можат да го осудат по ниту еден основ, но јасно беше и дека не можат да го ослободат. Затоа мораа да го убијат. Избегнувањето лекување, труењето со лекови и бескрајната исцрпеност му ставија крај на животот на 11 март 2006 година во мугрите. Слободан не знаеше ништо за дрогата што ја добил во Хаг. изјавилапоранешната прва дама

Таа нагласила дека Милошевиќ бил уапсен со цел да биде осуден, а не убиен.

– Но, кога видоа дека не можат да го осудат, решија да го убијат. Донесувањето таква одлука беше знак на слабост, а не на сила. Да имаа сила поголема од неговата, ќе го победеа на суд, а не ќе го отруеја во затвор. Послабата страна одлучува физички да ликвидира политички противник одзади за да избегне јавното признание дека е инфериорна во политичката борба и дека не е дорасната на противникот – изјави Мира Марковиќ.

Share on Facebook

Tweet

Follow us

Save