ЕУ да соработува за да избегне енергетска и зависност од суровини

Економски истражувачи од различни земји ја повикаа ЕУ да ја разгледа енергетската криза по рускиот напад на Украина како повик за будење и да се залага за подобра соработка во Европа, објави германскиот институт ИФО.

Преминот кон нефосилните извори на енергија не само што може да ја намали стратешката зависност, туку ако се направи правилно, исто така може да ги намали цените на електричната енергија и да им помогне на ЕУ и нејзините земји-членки да ги исполнат своите климатски цели. Понатамошната интеграција на европските пазари на електрична енергија и гасни мрежи е од суштинско значење за подобро да се балансираат регионалните недостиг“, велат авторите на трудот за истражувачката мрежа EconPol Europe, во која учествува и IFO.

Треба да се избегнуваат мерки кои ја нарушуваат конкуренцијата, како владините интервенции на цените, советуваат авторите на истражувањето под наслов „Што е следно? Како да се обезбеди конкурентност и енергија за ЕУ?“, со оценка дека ваквите потези ги намалуваат напорите за постигнување заштеди и ги намалуваат стимулациите за инвестирање.

„Краткорочните интервенции може долгорочно да го отежнат реструктуирањето на енергетскиот систем. Доколку сепак се спроведат, мора да се најде баланс меѓу мерките за поддршка на домаќинствата и оние за бизнисите“, велат коавторите на истражувањето во соопштението објавено од МФО.

Европа, исто така, како што посочуваат, треба да избегнува стратешки зависности, на пример од критичните суровини или водородот.

„Ова бара поголема флексибилност во Европа, глобална разновидност на снабдувањето и соодветна мрежа за водород и гасоводот. Мрежите за гас исто така ќе треба да се затворат или да се префрлат на водород. Игнорирањето на овој предизвик сега веројатно ќе ги зголеми трошоците на долг рок“, се вели во документот.

Тие ги советуваат владите да создадат „финансиски простор“ за да можат да дадат поддршка во време на криза.

„Потребно е и да се промовира транзицијата кон економија со ниска потрошувачка на јаглерод. Ова не мора да бара зголемување на јавниот долг, туку повеќе намалување на расходите – на пример со укинување на субвенциите за фосилни горива – и зголемување на приходите преку соодветни цени на CO2“, покажа истражувањето.

Сумирајќи ги заклучоците, авторите на трудот сметаат дека сега е потребна понатамошна интеграција на европските пазари на електрична енергија и гасни мрежи.

„Исто така, постои потреба од фундаментално редизајнирање на енергетските мрежи за да се направат погодни за обновливи извори на електрична енергија, навремено планирање за деактивирање или повторна употреба на гасните мрежи, зајакнување на капацитетите за прогнозирање на кризи преку создавање канцеларија за прогнозирање и подобрување на комуникацијата за да се олесни разбирањето и мерка за политика за прифаќање. Подеднакво, потребна е подобра координација на политиките за да се воведе попан-европски пристап наместо денешниот национално фрагментиран, како и да се искорени штетните стимулации и да се воведат стандардизирани производи и платформи за тргување низ Европа за долгорочни пазари“, велат авторите на истражување за иднината на енергетската политика на ЕУ.

Коавтори на овој труд се Карен Пител и Хулио Сааведра од Институтот IFO, економистот за животна средина Андреас Лошел од Универзитетот Рур во Бохум, Георг Захман од бриселскиот тинк-тенк Бригел, Дејвид Њубери, директор на Истражувачката група за енергетска политика во Кембриџ. , Педро Линарес од шпанскиот Папски универзитет „Комилас“ и Фредерик Гонанд од Универзитетот во Париз Дофин-ПСЛ.