ЗАПРЕПАСТУВАЧКА изјава на момчето убиец од Белград: ЖАЛАМ ШТО НЕ ГИ УБИВ СИТЕ!

13-годишен ученик од ОУ „Владислав Рибникар“ во Врачар, Белград, ја запрепасти јавностасо своите ладнокрвни изјави по масакрот.

Жал ми е што не ги убив сите студенти на списокот! Сакав да се вратам и да ги убијам сите, но ранецот со молотови коктели ми испадна во дворот и не можев.

Како што неофицијално дознава српски Курир, ова во разговор со работниците на Центарот за социјална работа (ЦЗСР) го изјавило момче (13), кое е осомничено за најтешкиот масакр во Србија. За потсетување, ученик од седмо одделение во ОУ „Владислав Рибникар“ од Врачар, Белград, во средата во 8 часот и 40 минути влегол во училиштето вооружен со пиштоли и молотови коктели.

Тој го убил Драган Влаховиќ, училишниот чувар и осум ученици, седум девојчиња и едно момче, додека ранил шест деца, како и наставник по историја. Потоа сам се јавил во полиција од училишниот двор, се претставил по име, раскажал што направил и побарал да дојдат да го земат. „Јас сум психопат, морав да се смирам“, рекол тој, а потоа бил уапсен.

Според изворите на српски Курир, додека момчето зборувало студено, без трага на каење или сочувство за жртвите, за тоа како долго време го подготвувал злосторството, како и како го одработил планот и зошто, работниците на ЦСР не можеа да го сокријат своето чудење.

-Не се чувствуваа добро додека го слушаа – вели изворот на Курир. Како што објаснува тој, особено морничаво било кога момчето рекол „дека не ги ни жали убиените соборци“.

• Уживав да ги слушам нивните врисоци. Жал ми е што не ги убив сите на списокот, но кога излегов во дворот да го сменам патронот ми испадна ранецот со молотови коктели и сакав да ги фрлам за да може полицијата не влегувај во училиште додека не го завршам она што го започнав. Тогаш ме фати паника и сфатив дека најдоброто нешто што можам да направам е да повикам полиција. Го спуштив пиштолот и се јавив – наводно детално го опишал делото.

Она што особено ги шокираше работниците на ЦЗСР при разговорот со малолетникот е тоа што тој практично признал дека некако уживал во делото, дека не само што свесно го планирал, туку и го сакал.

• Момчето призна дека често гледал криминалистички филмови, серии, но и документарци за масовни убиства, дури и оние во училиштата. Тој бил особено опседнат со документарниот филм „Американска трагедија“ во кој се прикажува како страдаат мајките на жртвите, но и како страда мајката на убиецот поради тоа што го направило нејзиното дете. Тој документарец го гледал неколку пати и ја идентификувал мајката на убиецот со неговата мајка – вели изворот на Курир:
• Мајката на убиецот од документарниот филм ја идентификуваше со својата, бидејќи верувал „дека таа нема симпатии за неговите проблеми“. Всушност, тој сакаше да страдаат мајките на неговите убиени пријатели, како и неговата мајка. Тоа страдање, како и плачот на исплашените и ранети деца, го гледаше како еден вид надомест за неговата душевна болка.

Изворот вели и дека момчето верувало дека има проблем со општеството и околината, односно дека страда затоа што е исфрлено и отфрлено од општеството.

-Тој не бил жртва на физичко насилство, а прашање е дали бил жртва на некој друг облик на врсничко насилство. Имал лично чувство дека децата од училиште не сакаат да се дружат со него, а мајка му тоа не го сфатила и разбрала – наведува изворот и додава дека момчето испукало меѓу пет и осум куршуми кон секоја своја жртва.

• Не пукаше случајно, пукаше со цел да убие. Во текот на истрагата, во училиштето биле пронајдени вкупно 57 чаури и шест куршуми – според изворот.