Се јави и докторката обвинета дека одржувала “мрачни сеанси” со учениците од белградското училиште: Сè што направив беше професионално

Д-р Ранка Радуловиќ, за која таткото на девојчето Софија Негиќ, кое беше убиено во основното училиште „Владислав Рибникар“, изјави дека одржала „мрачна сеанса“ со народна музика и „врски со духови“ за учениците од VII/2 клас, само два дена по масакрот, се огласи со нејзината верзија за спорниот настан од 5 мај.

„Итно бев испратена во училиштето „Владислав Рибникар“ во Белград во петок, 05.05.2023 година, од работното место на Клиниката за психијатрија УКЦС, по налог на директорот, а по барање на Министерството за здравство, заедно со група искусни колеги, со цел да се пружи прва психијатриска помош на децата, родителите и наставниците. Добив конкретна задача да бидам присутна на наставничкиот совет во 13 часот. Во таа прилика одговарав на стручните прашања на вработените, од кои некои имаа потреба да зборуваат за своите чувства“, изјави д-р Радуловиќ.

Според неа, тогаш било договорено по состанокот на наставничкиот совет да направи група со вработени кои треба дополнително да разговараат со неа.

„Во 15 часот во ходникот гледам група вработени и деца како се држат меѓу себе и силно плачат, во состојба на голем шок. Учениците дојдоа во училиштето да ги соберат своите работи, за прв пат по масовното убиство. Бидејќи беа во видно вознемирена состојба и плачеа, а пред училиштето имаше гужва од луѓе и новинари, помислив дека постои можност да ги сликаат и да бидат малтретирани од медиумите. Поради потребата да ги заштитам, ги поканив да не стојат во ходникот, туку да дојдат во планираната група со присутните наставници, што сите го прифатија. Не ги видов нивните родители наоколу. На почетокот на групната средба дознав дека меѓу учениците има и ученици од 7-2 одделение, но имало и ученици од други паралелки“, тврди д-р Радуловиќ.

Д-р Радуловиќ тврди дека во групата на наставниот кадар имало училишен психолог, наставник по географија од 7-2 одделение и набљудувач, помлад колега од Клиниката за психијатрија кој бил ученик во тоа училиште. Д-р Радуловиќ тврди дека целта на средбата била да се смират учениците и наставниците.

„Учесниците имаа потреба да го реконструираат настанот и да ги споделат своите чувства еден со друг. Учениците кои имаа чувство на вина бидејќи се „преживеани“ ја вербализираа и добија поддршка од моја страна и од групата. На средбата со учениците и професорите беше спомната заедничка песна од екскурзијата, од фолк жанр во врска со споменот на починатиот ученик А. Ч, кој ја пеел таа песна со нив за време на екскурзијата. Бидејќи не ја знаев таа песна, ги замолив да ја пуштат од мојот телефон. Како психијатар и професионален музикотерапевт, оценив дека ќе биде корисно за група доколку учениците од групата повторно ја слушнат омилената песна поврзана со среќниот спомен на починатиот пријател и ученик, дека ќе придонесе за сплотеност на групата, ќе го помогне процесот на жалост, како и дека ќе го напуштат училиштето помирно“, тврди д-р Радуловиќ.

Д-р Радуловиќ тврди дека групата била успешно завршена бидејќи сите учесници покажале нормални реакции на жалост кои се разликувале по степенот на манифестацијата.

„По групата, истиот ден, според договорот направен за време на наставничкиот совет, продолжив да ѝ помагам на групата во која беа наставници, претставници од Министерството за образование и претседателот на Советот на родители. Се што направив за училиштето „Владислав Рибникар“, луѓето поврзани со него и за професијата, пациентите и граѓаните во текот на моите 32 години служба беше со најдобра намера и професионално засновано“, вели д-р Радуловиќ.

Share on Facebook

Tweet

Follow us

Save