Објавено на:

Цеков: Бугарија ќе ја блокира Македонија најмалку уште 6 месеци, нема да се договориме ни за Гоце ни за Даме

t

Темата „Македонија“ отсекогаш имала потенцијал на тешка бомба во бугарската историја, па не е ни чудо што денес ќе ја разнесе нашата лабава владејачка коалиција. Сите војни што ги водевме во последните 110 години отсекогаш биле за Македонија, така што единственото добро што се случува денес е што се бориме на полето на европската дипломатија и на социјалните мрежи, а не на Дојран на пример, пишува Петјо Цеков во колумна за бугарскиот медиум СЕГА.

Крај на позитивната порака

Секој кој го знае традиционално-романтичното, кафанско-револуционерно бугарско гледиште за Македонија, а во исто време е свесен за омразата што во Бугарија со децении ја всадуваат скопските политичари, културните лидери и обичните новинари, знаел и знае дека брзото помирување и искрена соработка не може да има такво нешто.

Во извесна смисла, не може да се случи она што политичарите од двете страни на границата и разни европски филозофи кои доаѓаат да ни го објаснат неколку години. Не можеме сите да кажеме – ние сме браќа, израснавме под еден покрив, што и да е, во име на европската иднина мора да плескаме со рацете и да се прегрнеме. Ова не е случај во реалниот свет. Ниту Бугарија може да ја претстави својата историја, ниту Македонија може да се откаже од пишувањата на кои се заснова нејзината држава.Ниту за Гоце и Даме, ниту за Климент и Наум, ќе се разбереме со Скопје.


Површинскиот однос на двајцата релативно нови премиери, Петков и Ковачевски, демонстриран во јануари во Скопје, беше јасен знак дека сонцето наскоро нема да изгрее на овие географски широчини. Ветувањето дека ќе се реши таков обраснат вековен проблем за половина година со инцидентни разговори не меѓу специјалисти, туку меѓу министри посветени на оваа тема, беше едноставно смешно.


Ако некој навистина сакаше да го исчисти минатото и да ја нацрта иднината меѓу двете земји, мораше да работи напорна работа во десетици области – мирно да зборува за историјата, јазикот, минатите грешки и идните проекти… Ништо слично не се случи затоа што нема политичка желба за некаков компромис во ниту една земја. Ништо такво нема да се случи.


Македонците не влегуваат во овој разговор бидејќи сметаат дека тоа е замка што го доведува во прашање целиот нивен национален идентитет. Дека ако имаме заеднички јазик и заедничка историја, тогаш ја доведуваме во прашање сегашноста на македонскиот народ и значењето на неговата независна држава. Ова е опашката на лагите што Скопје ја користи за внатрешна употреба – ниту еден бугарски политичар не го оспорува постоењето на независна македонска држава. За Бугарија овој муабет е разговор само за минатото, за корените од кои го црпиме нашето национално достоинство. За нас зборуваме.

Проблемот на Бугарија е што никогаш не знаеше каде да го започне овој разговор. Служи на маса сто барања, од кои некои се поважни. Скопје ги доби прашањата и лесно ја изгради тезата за арогантните Бугари кои си ги сакаат мајката и таткото.
Така успеавме да создадеме лажен впечаток дека трупот сме го положиле пред вратата на македонската европска иднина.

Македонците, исто така, направија голема грешка – потпирајќи се на гаранциите дека ЕУ сака да се прошири. Со години еден куп дебели европски политичари ја тапкаат толпата по рамо и им објаснуваат со колку нетрпение ги чекаат во големото европско семејство. Македонците сакаат да влезат во ЕУ, ЕУ вели дека ги сака … што значат тука барањата на некои Бугари? Крај на разговорот. Очигледно, Македонците се уште не ја познаваат добро европската реалност. Никој во ЕУ не сака да прифати земји со колебливи демократии и нестабилни пазарни економии како нашата – ние Романците го знаеме ова многу добро од 2007 година, кога само имавме среќа и се качивме на последниот автомобил. Во моментов ЕУ се двоуми дали да ја прифати Украина во своите редови, земја која се бори во име на нашите европски вредности. Во пракса, оние кои сакаат Македонија да ги започне преговорите се само земјите претседавачи – тие сакаат да известуваат за активностите.

Добрата вест е што Бугарија нагло го намали бројот на своите барања

Не официјално, но доволно јасно. Сакаме нешто едноставно што е веќе јасно разбрано од Европејците – сакаме да се почитуваат правата на Бугарите во Македонија и акцијата што ја очекуваме е промена на македонскиот устав. Во својата преамбула, Македонија е конституирана како национална држава на македонскиот народ, која обезбедува целосна граѓанска еднаквост и траен соживот на Македонците, Албанците, Турците, Власите, Ромите. Бошњаците се вклучени во 4-тиот амандман на уставот, Србите – во 12-ти. Ромите се споменуваат три пати во македонскиот устав. Нема Бугари. И ние добро знаеме дека има – затоа што им добиваме европски пасоши.
Македонците можеби не потсетуваат дека човековите права и граѓанските слободи се загарантирани со нивниот устав, но ние се држиме до нашата состојба. И така – ги намаливме нашите безброј барања на 1, Македонците не направија важни отстапки
Во тоа време Бугарија беше потресена. Зошто сега – затоа што сега тие 6 месеци што си ги даде Кирил Петков за да го реши проблемот, т.е да ја ослободи Македонија да преговара.

Зошто се тетерави откако бугарскиот парламент неколкупати едногласно усвои декларации за „македонското прашање“ и политичките партии демонстрираа едногласност во ЗНД? Оти ​​колку повеќе се одолговлекуваше спорот со Македонија, толку гласовите стануваа – да ги пуштиме, па ќе се разбереме после, и онака ќе преговараат со години …

Ова е лоша теза – практиката на ЕУ е дека нерешените спорови меѓу кандидат и членка на унијата треба да се решаваат пред почетокот на преговорите, а преговорите со земја членка не ги водат државите, туку комисијата. – т.е. по почетокот на преговорите немаме збор во нашите тврдења.

Што е уште поважно, чекорите на Петков за укинување на ветото за почеток на пристапните преговори со Македонија во ЕУ произлегуваат од неговата јавно објавена желба за брзо решавање на случајот. Слична желба има и кај другите партии и политичари – кај сите што сметаат дека не треба да спречиме братска нација да трча кон европското сонце, дека сме мали и мали и нема потреба да се фалиме со уште помал. и мали луѓе. На транспарентот беа извезени зборовите на Жозеп Борел, кој пред една недела спомена дека одложувањето на проширувањето е во корист на Путин. Што не е ништо повеќе од фраза изговорена од човек кој нема поим за бугарско-македонските проблеми.

Судирот на двете позиции – конзервативна, патриотска, национална и европска, либерална и глобална може да доведе до колапс на власта, тоа е сигурно. Ова не се само закани – и ИТН и БСП нема да се двоумат да ја напуштат владата доколку таа преземе независни чекори.

За добро или лошо, тоа е малку веројатно да се случи. Македонската бомба нема да пукне. Бугарија ќе продолжи да ја блокира Македонија најмалку во следните 6 месеци, а тоа ќе ја зајакне коалицијата. Софија ќе продолжи да инсистира на своите барања и ќе го укине ветото, ако барем се направи промена на македонскиот устав (со јасна свест дека оваа акција нема да промени ништо во однос на правата на Бугарите во Македонија). Скопје конечно ќе сфати дека Брисел е далеку, а вклучувањето на Бугарите како државотворен народ во македонскиот устав нема да го промени македонскиот „идентитет“ – и ќе се согласи на овој потег. На овој начин секој ќе пријави успех и ќе оди напред. А споровите за Гоце и Даме ќе останат, бидејќи овие спорови ги одржуваат во живот и Бугарија и Македонија.

ПОВРЗАНИ ВЕСТИ

Бугарскиот парламент контра Радев: Оружје во Украина…

Бугарскиот парламент го отфрли ветото што претседателот…

Бугарски новинар: Следува крај на војната и…

Станува јасно дека украинскиот конфликт е веќе…

Претседателот на Бугарија стави вето на испораката…

Киев требаше да добие стари оклопни транспортери…

Србија обвини маж за шпионажа во корист…

Во српскиот град Босилеград е уапсено лице…

Бугарско МВР: Немаме информации дека Љупчо Палевски…

Љупчо Палевски – Палчо осомничениот организатор и извршител…