Џими Хендрикс – симбол на љубов и слобода

Светски икони – мода, филм, музика, стил(8.1)

Вудурок-поезијата на Џими Хендрикс – симбол на љубов и слобода Апсолутен ас на гитарата, еден од најголемите уметници, а според мислењето на голем број познавачи на музиката, најдобар гитарист на сите времиња. Тоа е Џими Хендрикс, или вуду-детето на светската рок-музика, кој изгледаше и звучеше како Марсовец што свири мешавина од рок и блуз-музика во слободна форма на фузија, која е најблиску до џез што никогаш и никој дотогаш не го свирел. Во ерата на епохалните 1960-ти, никој и ништо не можеше да го спречи неговото искачување на музичкиот Олимп. Беснееше војна воВ иетнам, на улиците на Далас беше убиен Џон Кенеди, сексуалната револуција го достигна својот климакс, а расизмот и сегрегацијата однатре го нагризуваа зачмаеното американско општество. Токму тогаш музиката на Џими Хендрикс стана симбол на љубов и слобода. На почетокотн на кариерата никако неу успеваше да се позиционира на музичката сцена во Њујорк. Но затоа само со еден брилијантен настап (11 јануари 1967 г.) во лондонскиот клуб “БегO’нилс“, пред публика во која беа и Ерик Клептон, Пит Таунзент, “Битлси“, “Ролингстоунси“, Џими Пејџ, Џеф Бек и Брајан Епштајн, тој преку ноќ стана легенда, благодарение на извонредните изведби на“Wild Thing“, “Like a Rolling Stone“, “Hey Joe“, 3Everybody Needs Somebody to Love“ и многу други. Пролетта 1967 г. следуваше албумот првенец“Are You Experienced“. Епохален дебитантски албум, koj e zбир на моќнип есни, како што се:“Purple Haze“ беше и сѐ уште е метафизичка сила на гитарскиот риф.Инспирирана е од сон, сонуван почитањ ена дело од современиот американски писател Филип Фармер. А песната“Are You Experienced“ е пример за психоделична симфонија.

Химнична евергрин-мелодија, која е граничен камен на експерименталното третирање на рокенролот.Хендрикс беше и останува најголем инструменталист на херојската доба нар ок-музиката и ненадминат гитарски херој, на начин на кој во џезот се Чарли Паркер и Џон Колтрејн. Тој ги смири и измикса блузот, психоделијата и хардрокот и го создаде рокот на слободна форма, иако, рака на срце, во сѐ беше блуз: и во основата и според сензибилитетот. На гитара можеше да отсвири буквално сѐ. Но тоа беше помалку од она што тој го слушаше во себе. Џими често изјавуваше дека тој не свири тонови, туку бои, и дека додека свири, ја гледа во главата музиката. Со својата музика, со текстовите на неговите песни и начинот на свирење гитара го дополни поимот виртуоз и засекогаш ја промени претставата за електричната гитара. Кога Џими ја земаше гитарата в раце, едноставно брилјираше. Така, неговата интерпретација на“The star-spangled banner“ („Бајракот накитен со ѕвезди“, химнатана САД) на“Вудсток“, претставува нетрадиционална обработка на традиционалниот американски симбол. Тој, користејќи

се себеси како црномуреста музичка ѕвезда, која е во можност да влијае на широката маса бели обожаватели, сакаше да укаже дека дошло до радикални промени на тогашната политичка сцена во САД, која дотогаш црнците ги третираше како граѓани од вторред. Тојпроменитевопеснатагидоловипрекузвуцинабомби и ракети, коипакгисимболизирааамериканскатаинтервенцијавоВиетнам и внатрешнатаграѓанскавојназаеднаквост. Овааизведбабешевеличественреквиемзагенерацијатадецанацвеќето и зацелатаепоха. Футуристичка и вонвременскаверзијанахимнатана САД. Ситеовиефакторипродуцирааеденоднајвпечатливитемоментиворок-историјата, одстрананаеденоднајголемитегитаристинаситевремиња.Кога, пак, јаслушаме и гледамевонвременската“Hey Joe“ вонеговаинтерпретација, ниедобиваметривоедно: неверојатнамузикалностсоекспресивентон, неверојатнатехника и возбудливсценскиперформанс. Натојначин, тојнесамоштонасветотмупокажувашештосѐможеданаправисоелектричнагитаратукуинацелаеднагенерацијаѝгопокажапатотконслободата („Хеј, Џо, кадеќепобегнешсега, кадеќеодиш…Одамдолунајуг, надолуконМексико. Одамнајуг, далекунадолукадештоможамдабидамслободен…“). И сега, можемелидајаодминемемитската“Voodoo Child“. Тоа е рок-поезијавокојаЏими е космичкасилаштопатувапотелото и духот, вовремето и просторот. Сплетодпримордијалнаеротика, прекудревнаклетва и ромскопророштво, доинтергалактичкозаедништво. СпоредЏоСатријани, оваапесна е светгралнагитарскатаекспресија и техника. СонеаЏимикаковуду-свештеникпубликатајаводинизмузиката, каконизрелигиски ритуали и обредни церемонии.БарајќиодговорнапрашањетозоштоХендрикс е првпаситеостанати,можемедагиземеме и следнитеизјавизанего: Големиот Б.Б. Кингвелешедекаситегитаристимусемили, гисака, ноХендриксодситеотишолнајдалеку; АјкТарнерсамоконстатирашедекагитаристкакоХендрикснемаповторнодасероди; ЛесХарвипакгоспоредисоБобБимон, којвоатлетикатаскокна 8,90 метри, и долгигодининикојнегодостигна, и додадедеканасветскатасценасвирешесамотригодини, а оставиделокоеникојнеможедагодостигне и престигне. ПатаказанегоЏимиХендрикс е БобБимон на светскиотрокенрол; ЏефБектврдидекаХендрикс е музичкиџинкојнемашесреќадасинајдедруштво (конкуренција) достојнозанего; Едендругџинпоиме и дело, МајлсДејвис,заХендриксвелешедека е еденодреткитекојзнаешедаизненади, и додавадекаотишолнанеговиотпогребочекувајќинекоеновочудо. Но, тоазажалнесеслучи. Сепакнеговиотживотенстил-секс, дрога и рокенролсотекотнавреметопочнадагоземаданокот. Сопреполнети и распродадениконцертнисали, дојдоа и проблемитесозаконот. Неговатастраст, хероинот и хашишот, полека, пополекајауништуваанеговатаблескавакариера. Воприватниотживотмусеслучувашесе и сешто: лудисвирки, консумирањенаалкохолбезмерка, прекумернодрогирање и најразличниоргиисодевојкикоигообожаваа. НеколкуденапреднеговатасмртвоеднаодсобитеналондонскиотхотелСамарканд, наедноливчезапишал: Животнатаприказна е побрзаодтреперењетонаокото, тоа е приказназаљубовта… довидувањеилизбогум, додекаповторнонесесретнеме…. Инаку, тојпреранозаминаодовојсветпишувајќипоезија. Вонеговатахотелскасоба е најденбеллистхартијанакојпишувало: “Животнатаприказна е побрзаодтреперењетонаокото, приказнатазаљубовта е чаоилидовидување, додеканесесретнемеповторно“. Живототѝгопосветинарок-поезијата, сокојаигозаврши. Музикаташтојаоставизадсебенеможедасеопише. СосвоетомузичкоделоХендриксгозадолжирокотистоколкуиЕлвис, “Битлси“, БобДилан, “Ролингстоунси“. Сумасумарум, неговиотдухвечноќелебдинадразбуричканитебрановинахеројскотовременарок-музикатаСотир Костов

Share on Facebook

Tweet

Follow us

Save