Кисинџер: Само Украина надвор од НАТО е пат кон мир со Русија

Во својата последна книга, поранешниот американски државен секретар и угледен дипломат Хенри Кисинџер гледа на воспоставувањето на неутрален статус на Украина како единствен излез за ставање крај на војната меѓу Западот и Русија. Одржувањето на Украина надвор од НАТО би ја решило ситуацијата и би го запрело конфликтот со Русија, смета Кисинџер, потсетувајќи дека доколку Украина се приклучи на алијансата, границата на западниот воен блок би била на 500 километри од Москва, што би ја натерало Русија да ја изгуби својата стратешка длабочина.

Во својата нова книга „Лидерство: Шест студии во светската стратегија“, која беше претставена во списанието „Форин аферс“, гледајќи ја Русија, Кисинџер верува дека оваа „поранешна суперсила“ ќе остане влијателна во децениите што доаѓаат, и покрај намалувањето на населението и намалување на економската основа. Тој предупредува дека поради нејзината огромна територија и недостатокот на географска заштита, Русија страда од „постојано чувство на несигурност“, длабоко вкоренето во нејзината историја, иако секогаш ќе има водечка улога во светот. Тој потсетува дека дури и Екатерина Велика го дефинирала овој проблем со зборовите „Немам друг начин да ги заштитам своите граници освен да ги проширам“.

Во својата книга, која беше испратена до печатот веројатно пред неговиот последен предлог во декември, тој зборува за сосема спротивна стратегија. Неговиот предлог беше проследен со контакти на високо ниво за создавање рамка за преговори.

Имено, тој во декември минатата година за „Спектатор“ наведе три опции за завршување на војната во Украина, тврдејќи дека се ближи времето за мир во Украина за да се намали ризикот од нова погубна светска војна.

„Се ближи времето да се надоврземе на стратешките промени кои се веќе направени и да се интегрираат во нова структура кон мир со преговори“, напиша Кисинџер во списанието. Потоа, само еден месец пред сегашното залагање за неутрален статус на Украина, тој напиша дека мировниот процес треба да ја поврзе Украина со НАТО и дека „алтернативата на неутралност повеќе нема смисла“. Тој потсети дека во мај предложил прекин на огнот според кој Русија ќе се повлече на границите пред почетокот на февруарската војна, но Крим ќе биде „предмет на преговори“.

Според Кисинџер, првото сценарио предвидува руските војници да останат на своите позиции, така што „ќе добијат 20 отсто од Украина и поголем дел од Донбас, главните индустриски и земјоделски области и појас земја покрај Црното Море“. Згора на тоа, таквата опција би била победа за Русија, додека важноста на НАТО нема да биде толку одлучувачка како што се мислеше претходно, смета американскиот дипломат. Друга опција сугерира дека Русија „ќе се обиде да биде истисната“ од Крим, што „го покренува прашањето за војна со самата Русија“.

Третото сценарио на Кисинџер предвидува пораз на Москва доколку Киев успее да ја „држи“ Русија и да ја „турне“ од линиите на конфронтација до границите пред да започне војната. Според неговото мислење, во овој случај Украина ќе биде повторно вооружена, ќе се воспостават блиски врски меѓу неа и НАТО или самата ќе стане дел од алијансата.

Како што тогаш заклучи Кисинџер, украинскиот претседател Володимир Зеленски одлучи да ја спроведе третата опција, која, доколку се реализира, ќе претставува значајно достигнување за западните земји: НАТО дополнително ќе се зајакне со пристапувањето на Финска и Шведска, а Украина ќе биде дел од „ најголемите копнени сили во Европа“.

На крајот на годината пред минатата година, официјална Москва силно притискаше да преговара со колективниот Запад, испраќајќи нацрт-договори за меѓусебните безбедносни гаранции до Брисел и Вашингтон – во кои токму она што Кисинџер го замислува како решение во својата книга. Во тоа време, Русија го предложи следново: Западот да се обврзе да го исклучи натамошното проширување на воениот сојуз на исток, како и да го исклучи влезот на Украина во НАТО, а САД да се обврзат да не формираат воени бази на територијата. на земјите кои порано биле дел од СССР и дека нема да ја користат својата воена инфраструктура.

Исто така, НАТО мораше да ги напушти сите воени активности на територијата на Украина и другите земји од Источна Европа, Закавказ и Централна Азија; дека НАТО и Русија не распоредуваат свои вооружени сили и оружје на територијата на сите други европски земји покрај силите стационирани на оваа територија од 27 мај 1997 година.

Дополнително, Москва го повика Вашингтон да ги консолидира принципите на неможноста за започнување нуклеарна војна и да ја намали нуклеарната инфраструктура надвор од нејзината национална територија. Во исто време, Русија се согласи на взаемна основа да не ги распоредува своите трупи и оружје на територијата на сојузниците во области каде што таквото распоредување би било сфатено од другата страна како закана за нејзината национална безбедност.

Истото важи и за летовите на тешки бомбардери и присуството на воени бродови од сите класи во соодветните области. Ова вклучуваше координација на максималниот пристап на воени бродови и авиони. Посебно внимание беше посветено на откажување од распоредување на копнени ракети со среден и краток дострел во оние области од кои таквото оружје е способно да погоди цели на територијата на другата договорна страна.

НАТО ги игнорираше овие предлози, а Вашингтон изрази подготвеност да разговара за меѓусебните обврски во врска со нераспоредувањето на вооружените сили на територијата на Украина и се согласи на билатерални преговори со Русија во рамките на Советот Русија-НАТО. Сепак, клучниот услов на Москва – НАТО да не се прошири на исток – беше отфрлен од САД.

Share on Facebook

Tweet

Follow us

Save