Брлог до Максим и Сашо: Верував во вашите зборови, денес кога се вртам ме боли!

*Објава на Фејсбук на Благојчо Ѓоргиев:

Бато Maksim Dimitrievsk i Сашо Петрушевски не знам дали ЗНАЕТЕ, а мислам дека ЗНАЕТЕ, ама еве и јавно сакам да ЗНААТ сите, нели ЗАЕДНО знаеме повеќе.!?.!?.!?

Се чувствувам како да ми тежи цело небо на срцето, и едноставно морам да ги напишам овие зборови – не затоа што очекувам да се разберат, туку затоа што тишината веќе премногу боли.

Знаеш… јас бев човекот што за вас ќе примеше метак. Без двоумење. Без прашања. Верував до коска. Во вашите зборови, во вашите погледи, во тие моменти кога мислев дека сите сме едно срце со повеќе лица. Гледав искреност во вашите очи. Гледав братство. Другарство. Топлина.

И не се каам за тоа што сум дал се од себе. Знаеш – за луѓето што ги сакам, сум способен за се.!

И тоа не е поради слабост, туку од љубов. Од таа ретка, глупава, чиста љубов што не брои, не мери и не очекува назад. Само дава.

Но денес… кога се вртам назад, ме боли. Не од тоа што сум дал премногу – туку што сум верувал во нешто што, очигледно, не било исто и од другата страна. Ме боли што тие за кои би се фрлил во оган, не застанаа дури ни пред сенка за мене. Ме боли што сум станал неважен за оние за кои сум бил се.

Можеби грешам. Можеби сум премногу чувствителен. Или само премногу верував. Но не можам повеќе да молчам кога душата ми крвари. Знаеш, најтешко е кога срцето не ти се лути – туку тивко се распаѓа.

Се извинувам ако сум бил премногу. Или недоволно. Се извинувам што сакав братски, онака вистински.! Се извинувам што верував.!

Но никогаш нема да се срамам од тоа што сум бил.!!!

Share on Facebook

Tweet

Follow us

Save