Грција предлага четиридневна работна недела, но 10-часовен работен ден

Грчкото Министерство за социјални работи презентираше голем нов закон кој предвидува 10-часовен работен ден четири дена во неделата во текот на целата година, индивидуални договори со скратено работно време, 13-часовен работен ден во компаниите кои не обезбедуваат кратки паузи и намалување на трошоците за прекувремена работа.

Законот од 88 члена, насловен како „Фер работа за сите“, разјаснува значајни промени во индивидуалното трудово право, пишува Катимерини. На пример, периодот на зголемено и скратено работно време, односно референтниот период за одредување на работното време, може да започне од една недела и да трае до 12 месеци. Во пракса, ова значи дека во зависност од потребите на работодавачот и под услов работникот (доколку нема синдикат или здружение) да се согласи, работното време може да се организира дури и неделно или континуирано. Исто така, ги разјаснува правилата за прекувремена работа, дозволувајќи им на работниците да работат до 13 часа на ден по доброволен договор, со зголемување на платата од 40%.

Ограничувањата за неделното и годишното работно време остануваат на сила, а работниците се експлицитно заштитени од отпуштање доколку одбијат да работат прекувремено. Сепак, прекувременото работно време може да достигне до четири часа на ден кај истиот работодавач. Објаснувачкиот извештај што го придружува законот наведува дека во случаите кога е обезбеден одмор надвор од работното време, како што е случајот во големите претпријатија во малопродажниот сектор, како што се супермаркетите и индустријата, не може да се примени 13-часовниот работен ден. Причината е што во овие случаи, 13 часа работа и 30-минутна пауза ги надминуваат задолжителните 11 часа одмор во рок од 24 последователни часа.

Во законот, исто така, се наведува дека вработените кои работат прекувремено имаат право на надомест еднаков на платената часовна стапка, зголемен за 40% за секој час законска прекувремена работа, до четири часа на ден и до 150 часа годишно. Што се однесува до организацијата на работното време, експлицитно е наведено дека референтниот период за наизменични фази на зголемено и намалено вработување е продолжен од шест на 12 месеци и не може да биде пократок од една недела. Министерството за труд кај нашиот јужен сосед тврди дека новите одредби нема да влијаат на тековниот дијалог на владата со социјалните партнери, кој се однесува на зајакнување на секторските договори за труд. Предлог-законот ќе остане отворен за јавна дискусија до 19 септември.

Share on Facebook

Tweet

Follow us

Save