Мистериозна болест се појави во Канада? Властите сѐ уште негираат дека болеста постои, научниицте сметаат дека може да има еколошка позадина

Повеќе од две години, десетици луѓе во канадската провинција Њу Бранзвик страдаат од вознемирувачка низа невролошки симптоми, што поттикна шпекулации дека станале жртви на непозната дегенеративна болест.

Пациентите и нивните семејства опишаа застрашувачко влошување на состојбата на телото и умот, проследено со вознемирено чекање за повеќе информации.

Се очекува провинциските власти наскоро да објават извештај во кој ќе се испита дали случаите се поврзани или едноставно се резултат на погрешна дијагноза и клиничка грешка. Додека јавноста ги чека наодите, оние кои страдаат од екстремни симптоми велат дека се оставени сами да страдаат.

Сонот на 20-годишната Гарбиела Кормиер бил да посетува медицинско училиште. Меѓутоа, во 2019 година почнала да има болки во мускулите, тешкотии со концентрација и проблеми со видот. Нејзиното семејство првично се сомневаше дека се работи за спортски замор. Не помина долго време и таа повеќе не можеше да одржува рамнотежа.

Габриела сега може да оди само со бастун, има проблеми со говорот и не може да се фокусира доволно за да оди на настава на универзитетот. Нејзиниот сон да стане доктор ѝ бега.

Општата јавност првпат стана свесна за болеста минатиот март, кога протече владин меморандум со кој се бара од лекарите да обрнат внимание на пациентите со симптоми слични на болеста Кројцфелд-Јакоб. Владата го нарече „група невролошки синдроми од непозната причина“, пренесува „Гардијан“.

Во тоа време, покраината работеше со федерални научници за да го открие значењето на сомнителните случаи, но соработката со федералната влада беше нагло прекината кон крајот на пролетта, а покраината го презеде водството во истрагата. Семејствата на жртвите велат дека истрагата е забавена по преземањето на провинцијата.

Владата за прв пат откри 48 сомнителни случаи минатата пролет, иако медицинските извори велат дека бројката е поблиску до 150, а многумина се разболеле во своите 20-ти и 30-ти години. Сепак, покраинската влада се повеќе се сомнева дека во регионот нема мистериозна болест.

Овој заклучок е во спротивност со неодамнешните извештаи во кои се наведува дека старателите исто така развиле симптоми во некои сомнителни случаи, за кои некои експерти сугерираат дека може да укажуваат на еколошка причина. Надлежните не објавија кога извештајот ќе биде објавен, а семејствата велат дека го чувале во темнина.

Покраината веќе почна да ги советува оние за кои повеќе не се верува дека имаат непозната болест, дури и ако тие луѓе продолжат да страдаат од исцрпувачки симптоми. Во јануари, 63-годишната Џоан Бушер, која беше една од првите 48 сомнителни случаи, доби писмо од комитетот во кое ја советуваше дека тоа повеќе не е потенцијален случај.

“Бев шокиран. Не можам ни кафе да нарачам. Сè што можам да направам е да пишувам. По речиси четири години, видов двајца невролози и направив безброј тестови. Не знам што имам. Болеста сè уште е непозната“, рече таа, пишувајќи му на Гардијан на Фејсбук Месинџер откако ја изгуби способноста да зборува на крајот на 2021 година.

Триесет и тригодишната Терилеен Порел беше подеднакво запрепастена од начинот на кој покраината се справи со нејзиниот случај. Во летото 2020 година, таа почувствува остра болка „како струен удар“ во ногата.

Терилин, страсна планинарка, открила дека во наредните денови тоа чувство и се движело по целото тело, допирајќи и до рацете и лицето. Како и Габриеле Кормиер, нејзиниот вид се влоши. Оптометристот и рекол дека мускулите во нејзините очи изгледаат како оние на пациентите во 70-тите и 80-тите години.

Откако заборавила да ја напише буквата „К“, отишла кај матичниот лекар. Сепак, тестовите не покажаа ништо. Неврологот отфрли други можни состојби и нејзината слика од мозокот беше јасна.
„Ми олесна што не беше тумор или нешто слично. Но, сè уште не знаевме што е тоа. Се трудам да не бидам опседнат со тоа. Имам непроспиени ноќи и се прашувам како се случи. „Што ми се случува?“, прашува Терелин Порел, која има проблеми да се движи низ нејзината куќа.

Провинцискиот надзорен одбор неодамна го упати на невропсихолог. По четири часа телефонски разговор со специјалист и било кажано дека најверојатно има посттрауматско стресно растројство, а не непозната болест. Претходно страдала од депресија и анксиозност, но вели дека нејзините моментални симптоми не се слични.

Терелин Порел, која живее во рурална заедница, вели дека нејзината ментална функција продолжува да се влошува. Тешко и е да ги извршува секојдневните задачи без помош од партнер:

„Не добивме никакви ресурси ниту од Владата, ниту помош. Не знам што да правам. Се трудам да останам позитивен, но тешко е. Има денови кога не знам дали воопшто да се обидам да штедам за пензија. Дали воопшто ќе живеам толку долго?“

Share on Facebook

Tweet

Follow us

Save