Траги-комедија: “Бугарин” учествувал во откривањето на Америка, ама дури и тој “пустиот” е од Македонија!

Зголемените бугарски апетити кон Македонија и Македонците стана причина македонската јавност малку повеќе да истражува за буарските желби и извртувања на историјата кои не се поврзани само со Македонија, туку како што ќе видите подолу и со Америка!

Во 2019 година бугарскиот портал “ТРУД” објави статија насловена “Бугарин во откривањето на Америка”, чиј автор е Росен Тахов.

Во продолжение целата статија:

– Историски хаос кој два пати оди на суд,

Бомбата експлодирала со застрашувачка сила на 18 јуни 1981 година.

Постои таква легенда. Во годините на зрелиот социјализам јас и татко ми одевме по „Граф Игнатиев“. Кога стигнавме до Синдикатот на новинари, тој застана, ја крена главата и рече: „Денес горе е дворскиот суд. Овие идиоти тужат човек кој сака да докаже дека Бугарин учествувал во откривањето на Америка“.

Оттогаш го следам овој исклучително љубопитен случај. Тој остави белег што малкумина го знаат. Тој помина низ виор од скандали за да запечати докази за бугарскиот дух. Историски хаос помешан со надуен патриотизам и политички инфантилизам.

Главниот лик се вика Алонсо де Оједа, кој според „обвинетиот“ Иван Димитров е Бугаринот Драган Охридски. „Во летото 1942 година“, вели тој, „како средношколец, слушнав разговор за дневникот на Мари-Мадлин Сент Џозеф, внука на бретонскиот војвода де Вилар. Дневникот се водел од 1491 до 1509 година. Во него, Мари-Мадлин Сент Џозеф известила дека Алонсо де Охеда бил познат и како Драган да Лихнида. Дневникот тогаш бил во сопственост на баронот фон Крамер, наследник на шпанските војводи од Галас. Уште тогаш Крамер утврдил дека Лихнида е античкото име на Охрид“.

„Немате поим каква желба ми дојде да го проучам случајот со Драган Охридски“, додава Димитров. Со паизијански ентузијазам се задржува на историските извори. Ги обиколува европските библиотеки и архиви, прелистува стари книги и ракописи, преведува, споредува, наведува планина фактички материјал. И заклучува дека нашата нога е меѓу првите што стапнале во Новиот свет!

Според Иван Димитров, Драган Стефанов Охридски е роден во непозната година во близина на познатото езеро. За да не стане жртва на „данокот на крв“ со кој се врбуваат момчиња за јаничарскиот корпус, неговите родители го испраќаат во Дубровник. Оттаму преку Венеција оди во Шпанија. Тука мештаните почнаа да го нарекуваат Алонсо де Охеда. „Името требало да биде Алонсо де Охрида, но тешкото „р“ со текот на времето е исфрлено, а името Алонсо во 15 век имало две значења: разделен, далечен; влече, љубезен, односно Драган“, објаснува истражувачот Димитров.

Алонсо стана страница во свитата на кастилскиот благородник Дон Луис де ла Серда. „Страницата научи воена уметност и чиракираше кај сењорот неколку години додека тој не стана витез“, истакнува неговиот биограф. Во 1482 година избувнала Гранадската војна против Маврите, во која Драган се борел девет години. Секогаш носел кожна чанта со икона на Пресвета Богородица. Бидејќи Богородица го штитела во битките, Бугаринот влегол во летописите како Витез на Мадона.

„Драган Охридски – нагласува Димитров – е познат како еден од најхрабрите војници во војната во Гранада, познат низ Шпанија како Витез на Мадона. По завршувањето на војната, тој лично ја добил највисоката пофалба за галантност од кралицата Изабела, која му ставила ѓердан со галантерија околу вратот и влегла во нејзината свита како доверлив човек на посебни обврски.

Таква задача е учеството на Драган во втората експедиција на Кристофер Колумбо во 1493 година. Тој се разделил со него за неисплатена плата и од 1499 до 1510 година презел четири независни патувања. Открива денешен Бразил, Гвајана, Венецуела, Колумбија, Панама, Јамајка и други острови долж брегот.

Охриѓанец ги основал првите населби во Новиот свет, ги изградил првите цркви и ги направил првите крштевки на локалното население. Тој е коавтор на првата карта на светот, позната како Мапа Мунди. Иван Димитров го наоѓа оригиналот во Виена. „Ја најдов мапата Мапа Мунди – сведочеше тој – нацртана од Хуан де ла Коза со помош на Алонсо де Охеда, на која некои од островите и крајбрежните земји во Јужна Америка откриени од него носат бугарски имиња. Оваа карта потоа беше фалсификувана.“ Со други зборови, антибугарските фактори го избришаа нашиот придонес во Големите географски откритија!

Повеќе заслуги… Само Драган Охридски имаше цивилизациски манифест од папата и шпанските кралеви. Со него освоил повеќе територии од Колумбо и ги поставил темелите на огромна океанска империја. Тој е крстител на домородци. Тој беше гувернер на денешна Венецуела и Колумбија.

Витезот на Мадона починал во 1515 година. Тој бил погребан под прагот на црквата во Санто Доминго на островот Хиспаниола. „Секој нека ми гази по коските, оти не ја исполнив должноста кон татковината!“, е последната волја на Драган Охридски.

Бомбата експлодираше со страшна сила на 18 јуни 1981 година. Тогаш, во врска со програмата „1300 години Бугарија“, весникот „Литературен фронт“ ја објави статијата „Витезот на Мадона“. Истиот е потпишан од Иван Димитров и неговиот помошник Иван Гатев. После тоа, печатот беше преплавен со публикации за познатиот навигатор. „Нашата татковина“, „Бугарски воин“, „Орбита“, „Труд“, „Земјоделско знаме“ содржат епизоди од неговата неверојатна биографија.

Transport Voice исто така ги отвора своите страници за неговите транспортни авантури. „Текстот течеше непречено и свечено. Го објавивме во весникот како четиво со продолжение, а тиражот скокна за десет илјади“, вели главниот и одговорен уредник Петко Томов.

Издавачите бараат повеќетомна серија. Од телевизијата доаѓа предлог за документарен серијал. Ватикан ги поканува отварачите на симпозиум. Кардиналот Марио Луиџи Чапи лично се заблагодари за расветлувањето на историската вистина.

Сепак, врската со Ватикан е таа што ги свртува работите. Обидот за атентат врз папата Јован Павле Втори на 13 мај 1981 година нè вмеша во атентатот. Сергеј Антонов е уапсен, во тек е бучна кампања против Бугарија. „Ние сме имале и никогаш не сме имале никаква врска со Светата столица!“ е ставот на нашите владетели. А Драган Охридски беше вработен кај папата, го носеше неговиот цивилизациски манифест.

Откако долго време беше претворен во прав, во неговиот неверојатен живот се случува најневеројатното нешто. Повторно сведочеше Петко Томов: „На еден од редовните брифинзи на главните уредници во Централниот комитет на партијата, водителот беше категоричен: „Од денес темата за Алонсо де Охеда ќе биде табу!“, а потоа пола- срдечно објасни дека тоа го бараат интересите на државата“.

За дефинитивно и неотповикливо да ја отсечат папочната врвца меѓу Драган Охридски и Сергеј Антонов, стратезите во ЦК наредиле проверка на неговата етничка припадност. Дали дотичниот е навистина Бугарин?

Во своите „Сеќавања на транзицијата“ проф. Драгомир Драганов раскажува: „Нашата амбасада во Шпанија ги задолжи Венци Димитров и мојата благодат (тогаш двајцата работевме на Автономниот универзитет во Мадрид) да проверат дали има вистина во оваа изјава. Копавме по документи, се сретнавме и со главниот библиотекар на шпанскиот Висок совет за научни истражувања (аналог на нашиот БАН) и во научна публикација докажавме дека тоа е целосна глупост.

Во меѓувреме заседава споменатиот „двор за пријателство“ над Иван Димитров. По жестоките дебати, Синдикатот на новинарите му изрече „укор“ и му препорача да се откаже од тврдењата за бугарското потекло на Алонсо де Оједа.

Но, Димитров испадна тврд, стисна заби, молчеше и по кобниот датум 10 ноември 1989 година, поднесе вистинска тужба против Драгомир Драганов. Пресудата е отштета од 1.000 лева.

Верзијата за бугарските корени на Алонсо де Оједа не е само на Иван Димитров. Во монографијата „Југословенската имиграција во Америка“ проф. Џорџ Припиќ пишува:

„Најмалите од јужнословенските етнички групи во Америка се Бугарите. Една гранка од нив се Македонците. Иако тие беа последните што мигрираа од Балканот на северноамериканскиот континент, еден од нив беше меѓу морнарите на Колумбо кога ја откри Америка во 1492 година. Неговото име беше Драган. Роден е од градот Охрид, важен центар на бугарската култура и религија, сега сместен во Република Македонија, Југославија“. – пишува во статијата.

Како што може да видите, дури и “Бугаринот” што ја открил Америка има македонско потекло… Каква иронија…